Στο πλαίσιο του Ετήσιου Τακτικού Συνεδρίου της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ) στη Ρόδο, ο Δήμαρχος Βριλησσίων, Γιάννης Πισιμίσης, τοποθετήθηκε επί των ζητημάτων που αφορούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τονίζοντας τις ανάγκες και τις προτεραιότητες των Δήμων της χώρας.
Ο Γιάννης Πισιμίσης ξεκίνησε την ομιλία του υπογραμμίζοντας τα ζητήματα της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης:
«Δεν μπορεί η κεντρική διοίκηση να αποφασίζει για την τοπική αυτοδιοίκηση χωρίς εκείνη. Δεν μπορεί η περιφερειακή διοίκηση να μην συνδιαμορφώνει τις πολιτικές με τους ΟΤΑ Α’ βαθμού και δεν μπορεί η Αποκεντρωμένη Διοίκηση να μην συνεργάζεται σε ένα πλαίσιο ορθολογικού ελέγχου και νομιμότητας με τους Δήμους και να υπεισέρχεται σε ένα πεδίο που δεν τις ανήκει που είναι ο έλεγχος της σκοπιμότητας. Η διαδικασία αυτή ενέχει βαθιά αντιδημοκρατικά στοιχεία, παραβιάζει τη λαϊκή και δημοκρατική νομιμοποίηση. Έτσι πρέπει ένας προϊστάμενος της νομικής ή της οικονομικής υπηρεσίας ή ακόμα και ο ίδιος ο δήμαρχος να πείσει τον υπάλληλο της Αποκεντρωμένης Διοίκησης για την λάθος του απόφαση. Αυτό πρέπει να αλλάξει και νομίζω πως οι μεταρρυθμίσεις αυτές που προωθεί το ΥΠΕΣ είναι προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά όλοι μας θέλαμε να είναι ακόμα πιο τολμηρές και αποτελεσματικές, ώστε να πάψει πλέον αυτό το πολύ μεγάλο θεσμικό και δημοκρατικό πρόβλημα της παρέμβασης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης στις αποφάσεις των Δήμων, η οποία πολλές φορές δεν γίνεται στοχευμένα αλλά από λάθη που κάνουν οι ίδιοι οι υπηρεσιακοί», ανέφερε ο Γ. Πισιμίσης.
Ο Δήμαρχος Βριλησσίων αναφέρθηκε και στην ανάγκη αναδιάταξης του μοντέλου διακυβέρνησης και ισχυροποίησης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μέσω της οικονομικης αυτοτέλειας των Δήμων και της ενίσχυσης των ανθρώπινων πόρων τους.
«Το άρθρο 102 του Συντάγματος είναι ξεκάθαρο προβλέπει την απόλυτη ανάγκη διασφάλισης της διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης. Υπάρχει σήμερα αυτή η αυτοτέλεια; Δεν υπάρχει. Μεταφορά πόρων όταν πρόκειται για μεταβίβαση αρμοδιοτήτων. Υπάρχει αυτό σήμερα; Δεν υπάρχει. Τουλάχιστον στον βαθμό που θα συζητούσαμε για την απόλυτη διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των Δήμων. Κι αυτό είναι ένα βαθιά πολιτικό ζήτημα ένα πρόβλημα της ίδιας της δημοκρατικής νομιμοποίησης και της λειτουργίας των Δήμων, το οποίο εξελίσσεται σε πρόβλημα του ίδιου του συστήματος διακυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος. Διότι, όταν ο πολίτης ψηφίζει, συμμετέχει στις Δημοτικές Εκλογές αλλά βλέπει ότι δεν υπάρχει η ανταποδοτικότητα αυτή, η οποία θα έπρεπε να υπάρχει από τον Δήμο που σε πολλές περιπτώσεις δεν οφείλεται στο έργο μιας διοίκησης Δήμου αλλά οφείλεται στα προβλήματα που δημιουργούνται από άλλους παράγοντες τότε αποκτά πρόβλημα το ίδιο το πολιτικό σύστημα. Τότε έρχεται η απογοήτευση, η αδιαφορία, η αγανάκτηση και βλέπουμε όλοι μας την αποστασιοποίηση των πολιτών. Βλέπουμε τη συμμετοχή και στις εκλογές αλλά και στη διαδικασία λήψης αποφάσεων να είναι χαμηλή κι αυτό το πρόβλημα δεν λύνεται με λεπτομερειακού τύπου παρεμβάσεις ως προς τον εκλογικό νόμο ή ως προς άλλες επιμέρους διοικητικές διαδικασίες για την κατάρτιση των ψηφοδελτίων. Λύνεται με την αναδιάταξη του μοντέλου διακυβέρνησης και την ισχυροποίηση του θεσμού της τοπικής αυτοδιοίκησης και των Δήμων και βεβαίως η οικονομική αυτοτέλεια παίζει πολύ μεγάλο ρόλο», τόνισε ο Δήμαρχος Βριλησσίων και συνέχισε: «Πρέπει επιτέλους να μπει στο τραπέζι και το θέμα της οικονομικής και φορολογικής αποκέντρωσης. Υπάρχει αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων, όλοι την καλωσορίζουμε και την θέλουμε αλλά πρέπει να υπάρξει και αποκέντρωση των πόρων. Πρέπει να μπει στο τραπέζι και η φορολογική αποκέντρωση, η οποία δεν θα πρέπει να σημαίνει φορολογική επιβάρυνση των δημοτών, αντιθέτως να δίνει τη δυνατότητα στους Δήμους να εισπράττουν απευθείας από τους Δημότες τους για να μπορούν έτσι να καταρτίζουν αξιοπρεπώς τον δικό τους οικονομικό προϋπολογισμό και προγραμματισμό. Βεβαίως, χρειάζεται και ενίσχυση των ανθρώπινων πόρων και να υπάρξει και μια ουσιαστική μεταρρύθμιση στο διοικητικό πεδίο, να υπάρξει μια επιβράβευση των ανθρώπων εκείνων που είναι πραγματικά εργατικοί και παραγωγικοί και να μην αναγκάζονται οι Δήμαρχοι να δίνουν υπερωρίες πολλές φορές και πλασματικές για να επιβραβεύσουν κάποιον άλλα να προβλέπεται αυτή η πριμοδότηση και βεβαίως να προβλέπονται και συνέπειες για όποιον δεν είναι παραγωγικός και δεν θέλει να κάνει τη δουλειά του ή για όποιον θεωρεί πως η θέση του σε ένα Δήμο διέπεται από ένα καθεστώς μονιμότητας, το οποίο δεν μπορεί να αλλάξει ποτέ. Αυτό βάζει χειροπέδες στη λειτουργία ενός Δήμου. Με αυτόν τον τρόπο δεν μπορούμε να επιτύχουμε κοινωνικούς στόχους που είναι πεμπτουσία της πολιτικής μας».
