Αποτελεσματικότητα φαρμάκων κατά της λιπώδους ηπατικής νόσου
Η λιπώδης ηπατική νόσος που σχετίζεται με μεταβολικές δυσλειτουργίες είναι η πιο κοινή ηπατική νόσος παγκοσμίως, επηρεάζοντας περίπου το ένα τρίτο του ενήλικου πληθυσμού. Αυτή η διαταραχή χαρακτηρίζεται από τη συσσώρευση λίπους στα ηπατικά κύτταρα, γεγονός που έχει σοβαρές συνέπειες για το ήπαρ και συνδέεται με υψηλή θνησιμότητα από καρδιοαγγειακές παθήσεις.
Μελέτη του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης
Μια μελέτη που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Pharmacological Research, αποδεικνύει ότι τα φάρμακα pemafibrate και telmisartan, τα οποία έχουν ήδη εγκριθεί για άλλες παθήσεις, μειώνουν αποτελεσματικά τη συσσώρευση λίπους σε εργαστηριακά μοντέλα μεταβολικής ηπατικής νόσου. Επιπλέον, η μελέτη υποδεικνύει ότι ο συνδυασμός αυτών των φαρμάκων μπορεί να συμβάλλει στη μείωση τόσο της ηπατικής εμπλοκής όσο και των σχετικών καρδιοαγγειακών επιπλοκών. Αυτά τα αποτελέσματα ανοίγουν το δρόμο για την ανάπτυξη ασφαλέστερων και πιο αποτελεσματικών θεραπειών για αυτή τη νόσο, για την οποία οι τρέχουσες θεραπευτικές επιλογές είναι πολύ περιορισμένες.
Στρατηγική επαναχρησιμοποίησης φαρμάκων
Η μελέτη έχει διεξαχθεί από μια ομάδα που ηγείται η Marta Alegret, καθηγήτρια στη Σχολή Φαρμακευτικής και Επιστημών Τροφίμων του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, σε συνεργασία με ερευνητές από το Ινστιτούτο Έρευνας του Νοσοκομείου Σάντα Κρου i Σαντ Πάου, το Νοσοκομείο Κλινικό της Βαρκελώνης, την CIBER για τις Καρδιοαγγειακές Παθήσεις και το Πανεπιστήμιο Ουψάλα της Σουηδίας. Μέχρι στιγμής, οι περισσότερες νέες ενώσεις που έχουν μελετηθεί για τη θεραπεία της λιπώδους ηπατικής νόσου έχουν αποτύχει σε κλινικές δοκιμές για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένων των ανησυχιών για την ασφάλεια. Σε αυτό το πλαίσιο, η επαναχρησιμοποίηση φαρμάκων με γνωστό και αποδεκτό προφίλ παρενεργειών στους ανθρώπους είναι μια ελκυστική, ασφαλής και πιο οικονομική στρατηγική.
