O υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, αναφέρθηκε στην αντιμετώπιση της έξαρσης της βίας μεταξύ ανηλίκων και την ποινική ευθύνη ανηλίκων από 14 ετών,σε συνέντευξή του στο Action 24, σχολιάζοντας πως «Δεν είναι ένα φαινόμενο που αντιμετωπίζεται εύκολα». Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ειδικότερα στο υπουργικό την εφαρμογή “Safe Youth” για την προστασία ανηλίκων από παραβατικές συμπεριφορές συνομήλικων τους. https://safeyouth.eu/el/
Μέτρα της Κυβέρνησης σχετικά με την έξαρση της βίας μεταξύ ανηλίκων
«Κάναμε μεγάλη συζήτηση χθες στο υπουργικό συμβούλιο για το θέμα αυτό. Δεν είναι ένα φαινόμενο που αντιμετωπίζεται εύκολα. Έχει πολλούς παράγοντες που το έχουν πυροδοτήσει. Ένας παράγοντας είναι η πολύ μεγάλη εξάρτηση των παιδιών από το κινητό και τα παιχνίδια βίας που παίζουν από νεαρή ηλικία. Ένας άλλος παράγοντας είναι ότι έχουμε μία γενικότερη κρίση στη Δύση και στην Ελλάδα, δυστυχώς, στον θεσμό της οικογένειας και στην έννοια της πειθαρχίας. Τα παιδιά, σε πολλές περιπτώσεις, είναι εντελώς ανεξέλεγκτα. Ένας τρίτος παράγοντας είναι ότι υπάρχουν πρότυπα βίας γενικά στην κοινωνία μας, που παρασύρουν ιδιαίτερα τους εφήβους».
Αυστηροποίηση ποινικού πλαισίου για τους γονείς – “Δεν κάνεις ένα παιδί και το αφήνεις να υπάρχει”
«Η Κυβέρνηση έρχεται και αυστηροποιεί το πλαίσιο. Πολύ σωστά ο υπουργός Παιδείας απαγόρευσε τη χρήση κινητών στα σχολεία. Αυτό είναι ένα μέτρο εξαιρετικά προς την θετική κατεύθυνση. Και αυστηροποιεί και το πλαίσιο των ποινών κυρίως ως προς τους γονείς, διότι το να είσαι γονέας είναι μία μεγάλη απόφαση και μία μεγάλη ευθύνη. Δεν κάνεις ένα παιδί και το αφήνεις να υπάρχει. Πρέπει να είσαι δίπλα του όσο σε χρειάζεται και να το καθοδηγείς. Κανένας δεν θέλει να βάζει κανέναν φυλακή. Η φυλάκιση από μόνη της δεν είναι λύση. Πιστεύω ότι η κοινωνία μας και οι γονείς πρέπει να μπουν σε μία λογική ότι τα παιδιά, ιδιαίτερα στην εφηβεία, χρειάζονται καθοδήγηση, στοργή και φροντίδα».
Σκέψεις για ποινική ευθύνη ανηλίκων από 14 ετών
«Το όριο της ποινικής ευθύνης για τους ανήλικους στα 14 είναι μία από τις σκέψεις που κατατέθηκαν στο τραπέζι, αλλά κάτι τέτοιο δεν έχει αποφασιστεί. Αυτό έχει πολλά συν και πολλά πλην. Η διάθεση της πολιτείας και σίγουρα της Κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού δεν είναι τιμωρητική προς τα παιδιά. Ένα παιδί 14 χρονών ό,τι και να έχει κάνει, έχει πολλά ελαφρυντικά γιατί – κακά τα ψέματα- στα 14 σου χρόνια ακόμα δεν έχεις διαμορφώσει πλήρως την προσωπικότητά σου και είναι πολύ πιθανό, λόγω εφηβείας, να κάνεις πράγματα που αν τα δεις λίγα χρόνια μετά δεν θα αναγνωρίζεις τον εαυτό σου. Άρα, όλο αυτό πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με μία σχετική προσοχή. Ένα παιδί που μπαίνει στο αναμορφωτήριο σε μικρή ηλικία δεν ξέρεις αν τελικά θα το βλάψει ή θα το ωφελήσει. Δεν είναι τόσο απλές αποφάσεις».
Η ηλικία των 14 θεωρείται από πολλούς ως ένα σημείο καμπής, καθώς οι έφηβοι βρίσκονται σε φάση ανάπτυξης, τόσο συναισθηματικά όσο και ψυχολογικά. Δεν έχουν διαμορφώσει πλήρως την προσωπικότητά τους και είναι συχνό να ενεργούν παρορμητικά ή να παρασύρονται από εξωτερικές επιρροές. Ένα λάθος σε αυτή την ηλικία μπορεί να έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες, τόσο για τον ίδιο τον έφηβο όσο και για την κοινωνία. Συνεπώς, η εφαρμογή αυστηρών ποινών, όπως η φυλάκιση ή ο εγκλεισμός σε αναμορφωτήριο, μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο, καθιστώντας το παιδί πιο ευάλωτο σε μελλοντική παραβατική συμπεριφορά.
Ωστόσο, η κοινωνία πρέπει να προστατεύσει και τα θύματα της παραβατικότητας. Η ατιμωρησία μπορεί να ενθαρρύνει περαιτέρω εγκληματικές ενέργειες. Η ιδανική λύση φαίνεται να βρίσκεται σε μια ισορροπημένη προσέγγιση, όπου η επιβολή ποινών συνδυάζεται με εκπαιδευτικά και υποστηρικτικά μέτρα για την επανένταξη των ανήλικων παραβατών. Η εκπαίδευση, η ψυχολογική υποστήριξη και η καθοδήγηση μπορούν να βοηθήσουν έναν έφηβο να επανέλθει στον σωστό δρόμο, προσφέροντάς του μια δεύτερη ευκαιρία για να χτίσει μια καλύτερη ζωή και ένα καλύτερο μέλλον μέσα στην κοινωνία.
