Ερευνητές αναζητούν τη βοήθεια του κοινού για την κατανόηση των ζωντανών αναμνήσεων
Έχετε κάποια αναμνήση τόσο ζωντανή που μπορείτε να την ξαναζήσετε σαν να συμβαίνει ξανά, βιώνοντας τις φυσικές αισθήσεις και τα συναισθήματα όπως την πρώτη φορά; Ερευνητές από τα Πανεπιστήμια του Κέιμπριτζ και του Ντάρχαμ επιθυμούν να κατανοήσουν καλύτερα τις ζωντανές αναμνήσεις: πώς αυτές οι εμπειρίες διαφέρουν από άτομο σε άτομο, πώς εξελίσσονται καθώς μεγαλώνουμε και πώς έχουν αλλάξει κατά τη διάρκεια της σύγχρονης ιστορίας. Για να το πετύχουν αυτό, χρειάζονται τη βοήθειά σας.
Δημιουργία βάσης δεδομένων με ζωντανές αναμνήσεις
Η ομάδα έχει ξεκινήσει μια διαδικτυακή δημόσια έρευνα, ζητώντας από τους συμμετέχοντες να περιγράψουν δύο από τις πιο ζωντανές αναμνήσεις τους. Ελπίζουν να λάβουν χιλιάδες απαντήσεις από άτομα όλων των ηλικιών και κοινωνικών ομάδων, προκειμένου να δημιουργήσουν μια ανώνυμη βάση δεδομένων που θα είναι αντιπροσωπευτική του συνόλου του πληθυσμού.
Τα ευρήματα θα συμβάλουν στην ανάπτυξη νέων μεθόδων για να βοηθήσουν τους ανθρώπους να θυμούνται πράγματα με περισσότερες λεπτομέρειες. Επίσης, θα βοηθήσουν τους ερευνητές να κατανοήσουν τη φύση των ανθρώπινων αναμνήσεων σε όλη τη διάρκεια της ζωής και πώς οι ιδέες σχετικά με τη μνήμη έχουν εξελιχθεί μέσα στους αιώνες.
Μια νέα προσέγγιση στη μελέτη της μνήμης
Ενώ η σύγχρονη επιστημονική έννοια της ζωντανής μνήμης τείνει να τονίζει την οπτική λεπτομέρεια, η ομάδα ακολουθεί μια πρωτοποριακή προσέγγιση αντλώντας από τα κείμενα του Σαίξπηρ και ιστορικά ημερολόγια για μια πλουσιότερη οριστική εικόνα, που περιλαμβάνει πολλές επιπλέον αισθήσεις.
Για πρώτη φορά, οι γνωστικοί νευροεπιστήμονες συνεργάζονται άμεσα με ακαδημαϊκούς των ανθρωπιστικών επιστημών για να σχεδιάσουν πειράματα που προσπαθούν να κατανοήσουν τις ζωντανές αναμνήσεις από μια εντελώς νέα προοπτική. Χρησιμοποιώντας εργαλεία μηχανικής μάθησης, η ομάδα θα αναζητήσει επαναλαμβανόμενα μοτίβα στις εμπειρίες που θυμόμαστε με τη μεγαλύτερη λεπτομέρεια καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας.
Οι τάσεις που θα προκύψουν σε διάφορες ηλικιακές ομάδες μπορεί να εξηγήσουν γιατί, ακόμα και καθώς νιώθουμε ότι οι αναμνήσεις μας γίνονται λιγότερο ακριβείς με την πάροδο του χρόνου, οι πιο πολύτιμες ή αναγνωρίσιμες αναμνήσεις μας συχνά παραμένουν τόσο ζωντανές όσο αν συνέβησαν χθες.
Η Δρ Μάρθα ΜακΓκίλ, μέλος της ομάδας στο Τμήμα Αγγλικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, θα αναλογιστεί πώς η εμπειρία της μνήμης έχει αλλάξει με την πάροδο του χρόνου, εξετάζοντας βρετανικά αυτοβιογραφικά κείμενα από τον 16ο έως τον 18ο αιώνα. Ο καθηγητής Τζον Σίμονς, επικεφαλής του έργου στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, δήλωσε: “Πολλοί άνθρωποι έχουν τουλάχιστον μία πραγματικά ζωντανή μνήμη. Για μένα, είναι η γέννηση του πρώτου μου παιδιού. Δεν είναι απλώς κάτι που ξέρω ότι συνέβη – είναι ένα γεγονός που μπορώ να ξαναζήσω με απίστευτη λεπτομέρεια, σαν ψυχικό ταξίδι στο χρόνο.”
Η ομάδα ελπίζει ότι τα ευρήματα θα μπορούσαν επίσης να ενημερώσουν μελλοντικές φαρμακευτικές θεραπείες και θεραπευτικές παρεμβάσεις για προβλήματα μνήμης.
Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ
Bill Kotowski & Suja Sukumaran
