Μια νέα τεχνολογία η οποία θα βοηθήσει τους χειρουργούς να γνωρίζουν πού βρίσκονται τα νεύρα του ασθενούς, μειώνοντας την πιθανότητα βλάβης των νεύρων, ανέπτυξαν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της πολιτείας του Όρεγκον.
Η τεχνολογία βασίζεται σε υδρογέλες, τρισδιάστατα δίκτυα πολυμερών που απορροφούν και συγκρατούν μεγάλες ποσότητες νερού και στοχεύει στην αντιμετώπιση μιας χειρουργικής επιπλοκής που είναι ευρέως διαδεδομένη και επίμονη.
Ανάλογα με τη διαδικασία, ο ασθενής μπορεί να αντιμετωπίσει διψήφιο ποσοστό πιθανοτήτων να υποστεί τραυματισμό νεύρων στη διάρκεια του χειρουργείου, λέει ο Adam Alani αναπληρωτής καθηγητής Φαρμακευτικής στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον.
Χαρακτηριστικά ανέφερε πως οι ασθενείς που χρειάζονται αφαίρεση του θυρεοειδούς αντιμετωπίζουν 15% πιθανότητα να υποστούν αλλαγές στη φωνή τους, εξαιτίας μετεγχειρητικής βλάβης στα νεύρα του λάρυγγά τους. Αν ληφθεί υπόψιν ότι το 12% του πληθυσμού των Ηνωμένων Πολιτειών είναι πιθανό να αναπτύξει μια πάθηση του θυρεοειδούς, για την οποία η θυρεοειδεκτομή είναι η συνήθης θεραπεία, τότε η συχνότητα αυτού του τύπου επέμβασης και μόνο, είναι συγκλονιστική.
«Οι τεχνικές προστασίας των νεύρων υπάρχουν εδώ και δεκαετίες, αλλά η ταυτοποίηση και η ουσιαστική προστασία τους παραμένουν μια μεγάλη πρόκληση, καθώς τα ποσοστά επιτυχίας σχετίζονται στενά με τις δεξιότητες και την εμπειρία του κάθε χειρουργού. Η διεγχειρητική νευρική βλάβη επηρεάζει όλες τις χειρουργικές ειδικότητες και αποτελεί σημαντικό πρόβλημα ακόμη και για επεμβάσεις που γίνονται συνεχώς, όπως προστατεκτομές, υστερεκτομές, αποκατάσταση κήλης και θυρεοειδεκτομές», δήλωσε ο Alani.
Για την εκπόνηση της μελέτης ο Alani, συνεργάστηκε με τη αναπληρώτρια καθηγήτρια Βιοϊατρικής Μηχανικής της Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Όρεγκον, ύστερα από χρηματοδότηση από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Biomaterials.
Η έρευνα είναι ένα σημαντικό βήμα προς τη βελτίωση μιας τεχνικής προστασίας των νεύρων που ονομάζεται χειρουργική επέμβαση με φθορίζουσα καθοδήγηση. Συγκεκριμένοι ιστοί, σε αυτή την περίπτωση τα νεύρα, μπορούν να ανιχνευθούν καλύτερα εάν φωσφορίζουν – δηλαδή εκπέμπουν φως μετά την απορρόφηση του φωτός ή κάποιου άλλου είδους ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία.
Για να συμβεί αυτό, οι ιστοί πρέπει να υποβληθούν σε επεξεργασία με ένα φθοριούχο υλικό, μέσω του οποίου μικροσκοπικά μόρια απορροφούν και εκπέμπουν φως συγκεκριμένου μήκους κύματος.
Το εργαστήριο του Alani ανέπτυξε μια αποτελεσματική φθοριούχο υδρογέλη που βασίζεται σε ενώσεις που ονομάζονται πλουρονικά ή πολοξαμερή. Πρόκειται για πολυμερή που συντίθενται από τη συμπύκνωση οξειδίων του αιθυλενίου και του προπυλενίου.
«Οι υδρογέλες έχουν χρησιμοποιηθεί με επιτυχία για την δημιουργία σκιαγραφικών μέσων σε τεχνολογίες απεικόνισης όπως η μαγνητική τομογραφία και η αξονική τομογραφία», είπε ο Αλάνι και πρόσθεσε «τα πλουρονικά χρησιμοποιούνται ήδη ως παράγοντας χορήγησης φαρμάκων σε προϊόντα που έχουν εγκριθεί από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων. Τα φυσικά χαρακτηριστικά του σκευάσματός μας που βασίζεται σε πλουρονικά επιτρέπουν την εφαρμογή του ειδικού για τα νεύρα σκιαγραφικού διαλύματος με σχετική ευκολία. Διαχέεται αρχικά ως υγρό και στη συνέχεια παραμένει στη θέση του, αφού σχηματίσει σχεδόν αμέσως ένα τζελ.
Οι επιτυχείς δοκιμές σε δύο ζωικά μοντέλα – ποντίκι και χοίρο – δείχνουν ότι η νέα τεχνολογία είναι μια κλινικά βιώσιμη μέθοδος για την φθορίζουσα καθοδήγηση προστασίας νεύρων κατά τη διάρκεια της θυρεοειδεκτομής καθώς και άλλων χειρουργικών διαδικασιών».
Καθώς τα πλουρονικά έχουν ήδη έγκριση από τον FDA, θα υποβληθεί φάκελος ταχείας έγκρισης για τη νέα τεχνολογία, βάσει των κατευθυντήριων οδηγιών του Οργανισμού, οι οποίες επιτρέπουν κλινικές μελέτες φάσης Ι με ασφαλείς μικροδόσεις πιθανών υποψηφίων φαρμάκων, ταχύτερα από ότι συνήθως.
«Η άμεση χορήγηση σκιαγραφικού παράγοντα στην περιοχή θεραπείας είναι μια θετική εναλλακτική λύση στη συστηματική χορήγηση φθοριζόντων παραγόντων», ανέφερε ο Alani, υπογραμμίζοντας πως «Η επιλεκτική επισήμανση ιστών μόνο εντός του χειρουργικού πεδίου απαιτεί σημαντικά χαμηλότερη δόση από τη συστηματική χορήγηση».
