Στο περιοδικό «ΟΚ» μίλησε η Ελεονώρα Μελέτη, παραχωρώντας μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη.

H παρουσιάστρια εξομολογήθηκε στον Νίκο Γεωργιάδη τα πρώτα της συναισθήματα όταν υπέστη bullying και τις κινήσεις που έκανε. «Μετά το αρχικό σοκ του εξευτελισμού που υπέστην, είχα τη διαύγεια και την ψυχραιμία να αντιληφθώ ότι το πρόβλημα του δεν ήμουν εγώ αλλά ο ψυχισμός του και ο χαρακτήρας του» τόνισε η ίδια.

Το βράδυ της Παρασκευής, έκανε μια ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram και ξεκαθάρισε τον λόγο που δεν αποκάλυψε το όνομα του ανθρώπου που την εκφόβιζε στη δουλειά

«Στη συνέντευξη μου σήμερα στο @okmagazinegr έθιξα το θέμα του mobbing ( εργασιακός εκφοβισμός) τον οποίο έχω βιώσει στην επαγγελματική μου πορεία.

Έχω λάβει άπειρα μηνύματα κ πολλοί από εσάς Με ρωτάτε γιατί δεν λέω το όνομα του. Και σας απαντώ.

Γιατί δεν μπορώ.

Η τότε εργοδότρια εταιρεία προκειμένου να μετατέθω σε άλλο πόστο όπως επιθυμούσα, κ υπό την άμεση απειλή της απόλυσης μου αν δεν συμμορφωνόμουνα, μου προσκόμισε να υπογράψω ένα συμβόλαιο «σιωπής» το οποίο με δεσμεύει για πάντα να μη μιλήσω για το οτιδήποτε θα μπορούσε να εκθέσει την εταιρεία κ τους εργαζόμενους της σε αυτήν. ( είναι κάτι που συνηθίζεται στο χώρο μας κ εμπεριέχεται στο κεφάλαιο «εχεμύθεια» αν και στην προκειμένη μου προσκομίστηκε ξέχωρο χαρτί γι αυτό)

Τότε, θεωρούσα πως με το να απευθυνθώ στους διοικητικούς μου ήταν αρκετό.

Σήμερα έχοντας ψάξει πολύ το θέμα, έχω ενημερωθεί κ με τη σειρά μου σας ενημερώνω , πως υπάρχουν τρόποι η δικαιοσύνη να φέρει μπροστά στις πράξεις του τον… μπούλη ( κυριολεκτικά αλλά κ κατά το bully που σημαίνει εκφοβιστης) ακόμα κ αν αυτός τις περισσότερες φορές ΔΕΝ κάνει κάτι χειροπιαστά ενάντια στο νόμο, γι ‘ αυτό κ δρα αλόγιστα ενώ το θύμα νιώθει εγκλωβισμένο.

Ενημερωθείτε κ ζητήστε βοήθεια, αν όχι από την εργοδοσία σας, από έναν εργατολόγο ή από την επιθεώρηση εργασίας.

Να μην τους φοβάστε.
Να τους λυπάστε.
Είναι ΜΟΝΟ για λύπηση.

Καλό βράδυ σε όλους. #mobbing

Διαβάστε σημεία της αποκαλυπτικής συνέντευξης

Μου είναι λίγο δύσκολο να το φανταστώ, μια και έχεις μια άκρως δυναμική εικόνα, της γυναίκας που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της.

Το ότι ως άνθρωπος είμαι ντόμπρος και τίμιος δεν σημαίνει ότι κάποιος δεν θα προβεί σε απαξιωτικές συμπεριφορές. Το θέμα είναι εσύ πώς θα το διαχειριστείς. Ειδικά όταν η απαξιωτική συμπεριφορά δεν έχει στόχο μόνο εσένα αλλά όλη την ομάδα. Στην προκειμένη περίπτωση κάποιοι δεν το άντεξαν, έφευγαν από το γραφείο με κρίσεις πανικού και κλάματα. Κάποιοι παραιτήθηκαν μεσούσης της σεζόν μένοντας άνεργοι, κάποιοι οδηγήθηκαν σε παραίτηση. Άλλοι έπαιρναν άδειες άνευ αποδοχών για δήθεν λόγους υγείας προκειμένου να γλιτώσουν. Εγώ βάσει συμβολαίου δεν μπορούσα να αποχωρήσω, δεν μπορούσα όμως ούτε να υφίσταμαι τον εξευτελισμό.

Σαφώς και δεν κάθισα με σταυρωμένα χέρια. Δεν ασχολήθηκα όμως και μαζί του, δεν του απηύθυνα ποτέ τον λόγο, ούτε απάντησα στις χυδαιότητές του. Δέχτηκα τις προσβολές μου και την απαξίωσή μου χωρίς να μιλήσω. Όχι από αδυναμία, αλλά γιατί αντιλαμβανόμουν πως είχα απέναντί μου έναν άρρωστο άνθρωπο, που δεν είχε πραγματικό πρόβλημα μαζί μου, είχε πραγματικό πρόβλημα με τον εαυτό του. Είναι ένας ενδεχομένως διαταραγμένος άνθρωπος. Μετά το αρχικό σοκ του εξευτελισμού που υπέστην, είχα τη διαύγεια και την ψυχραιμία να αντιληφθώ ότι το πρόβλημά του δεν ήμουν εγώ αλλά ο ψυχισμός του και ο χαρακτήρας του. Δεν του απάντησα σε τίποτα και απευθύνθηκα στους ανώτερούς μου, σε εκείνους που επέβλεπαν αυτή τη συνεργασία από καίριες θέσεις.

Έγιναν οι απαραίτητες κινήσεις, διαπιστώθηκε ότι όντως λέω αλήθεια και εγώ και οι συνάδελφοί μου. Τον ίδιο εξευτελισμό είχαν υποστεί και άλλοι συνεργάτες, όχι μόνο από την εκπομπή μου αλλά και από άλλες εκπομπές, ακόμα και από άλλα κανάλια σε παλαιότερες συνεργασίες. Εγώ το μόνο που ζήτησα είναι να αποχωρήσω από αυτήν τη συνεργασία γιατί δεν μπορώ να το διαχειριστώ αυτό, δεν έχω γεννηθεί για να κάνω τον ψυχοθεραπευτή σε κανέναν. Έγινε αυτό που ζήτησα με συνοπτικές διαδικασίες. Βέβαια, δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί. Υπάρχουν περιπτώσεις που οι ανώτεροι δεν το δέχονται αυτό το πράγμα. Δεν θέλουν φασαρίες και θεωρούν ότι φασαρία κάνει αυτός που μιλάει και όχι αυτός που προκαλεί.

Και στη δική μου περίπτωση, φυσικά, κάποιοι προσπάθησαν να το αποσιωπήσουν λέγοντάς μου τότε «εντάξει, μη δίνεις σημασία, όλοι ξέρουν ότι έτσι είναι ο χαρακτήρας του». Όχι βέβαια, επειδή είναι γνωστό στον χώρο μας πως αυτός έχει έναν φαιδρό χαρακτήρα, δεν σημαίνει πως όσοι υποφέρουμε από τη συμπεριφορά του θα πρέπει να τον νομιμοποιήσουμε. Σίγουρα δυσκολεύτηκαν αυτοί που έπρεπε να διαχειριστούν την κατάσταση αλλά δεν ήμασταν εμείς οι πολλοί το πρόβλημα και προσωπικά δεν θα έκανα ποτέ έκπτωση στις ηθικές μου αρχές και τα πιστεύω μου. Δεν συμφωνώ με την έκφραση «ο σεβασμός κερδίζεται, δεν επιβάλλεται». Σαφώς και οφείλει να επιβάλλεται, ειδικά στον εργασιακό χώρο. Από τη στιγμή που θεωρώ δεδομένο ότι πρέπει να σέβομαι τον άλλο, έτσι κι εγώ θεωρώ ως προαπαιτούμενο ότι πρέπει να εισπράττω σεβασμό και από εκείνον. Αν δεν με εκτιμάς, μη συνεργαστείς μαζί μου, δεν θα το πάρω προσωπικά.

Ποια ήταν η στιγμή που είπες «έως εδώ»;

Ξεκίνησε με την απαξιωτική του συμπεριφορά σε συνεργάτες μου, γεγονός που με έκανε να νιώθω εξαιρετικά άσχημα, γιατί ο εξευτελισμός γινόταν σε κοινή θέα, ενώ επιθέσεις γίνονταν και σε εμένα είτε εν απουσία μου είτε ευθέως. Άκουσα αισχρές κουβέντες και χυδαίους χαρακτηρισμούς. Έχοντας μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον όπου η γυναίκα αγαπιέται και αντιμετωπίζεται με σεβασμό, ο άνθρωπος αντιμετωπίζεται με σεβασμό, καταλαβαίνεις πως δεν μπορώ να επιτρέψω σε κανέναν μισογύνη και μισάνθρωπο να με μειώσει με τον τρόπο που το έκανε εκείνος. Το μόνο που του είπα ήταν “αυτά είχες να πεις;”. Και όταν μου είπε “ναι”, του απάντησα: “Κανένα πρόβλημα, αναλαμβάνω εγώ την ευθύνη για όλα”, αποχώρησα από την αίθουσα και δεν του ξαναμίλησα. Χτύπησα τις πόρτες των ανωτέρων μου»

Δεν έχω σημεία επαφής με ανθρώπους που δεν αγαπούν ούτε τον ίδιο τους τον εαυτό. Δεν είναι η δουλειά μου να επαναφέρω διαταραγμένες προσωπικότητες. O εργασιακός εκφοβισμός δεν δικαιολογείται, σε όποια φάση της καριέρας σου κι αν είσαι. Θα σου πω και κάτι άλλο που με ενοχλεί. Αυτό που λένε στην τηλεόραση, ότι πάνω στην ένταση του κοντρόλ και στην πίεση της καθημερινότητας μπορούν να ειπωθούν και δυο κουβέντες παραπάνω. Συμβαίνει. Σημασία όμως έχει τι είδους θα είναι αυτές οι κουβέντες, με ποιον τρόπο θα ειπωθούν, για ποιο λόγο και αν θα συνεχιστούν μετά. Σε όλες τις δουλειές θέλουμε το καλύτερο αποτέλεσμα. Δεν έχω σηκώσει ποτέ τη φωνή μου πάνω στη δουλειά και όποιος θέλει ας έρθει να με διαψεύσει. Αυτό το θεωρώ κατάκτηση. Δεν βάζω την αξιοπρέπειά μου κάτω από οτιδήποτε

in.gr