Δολοφονία Τσάρλι Κερκ: Η Gen Z και η δικαιολόγηση της πολιτικής βίας
Η πρόσφατη δολοφονία του Τσάρλι Κερκ έχει προκαλέσει έντονες συζητήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες σχετικά με την πολιτική βία. Όταν ρωτήσετε τους Αμερικανούς ποιος φταίει για την αύξηση της πολιτικής βίας, οι απαντήσεις είναι συχνά αντικρουόμενες. Η Wall Street Journal, στο ηλεκτρονικό της φύλλο της 15ης Σεπτεμβρίου 2025, αναφέρεται σε αυτή τη σοκαριστική περίπτωση ως αφορμή για να εξετάσει το θέμα.
Η αριστερά και η δεξιά: Αντιπαραθέσεις και ευθύνες
Η αριστερά επικαλείται γεγονότα όπως η απόπειρα απαγωγής της Γουίτμερ και οι επιθέσεις κατά Δημοκρατικών, ενώ η δεξιά αναφέρεται σε περιστατικά όπως η δολοφονία του CEO της UnitedHealth και οι επιθέσεις κατά του Ντόναλντ Τραμπ. Κάθε πολιτική πλευρά θεωρεί την άλλη υπεύθυνη για την κατάσταση, και οι αντιδράσεις στις πράξεις πολιτικής βίας γίνονται γρήγορα κομματικές. Ωστόσο, η μεγαλύτερη διαφορά στην υποστήριξη της πολιτικής βίας δεν είναι ιδεολογική, αλλά γενεαλογική.
Η Gen Z και η αποδοχή της βίας
Σύμφωνα με το Ίδρυμα για τα Ατομικά Δικαιώματα και την Έκφραση, πάνω από το ένα τρίτο των φοιτητών θεωρεί αποδεκτή τη χρήση βίας για να σταματήσει μια ομιλία στα πανεπιστήμια. Αυτή η κατάσταση θα πρέπει να προκαλεί ανησυχία στους καθηγητές και τους πρυτάνεις. Τα πανεπιστήμια έχουν γίνει πεδία συνεχών διαδηλώσεων εναντίον προσκεκλημένων ομιλητών, ενώ οι φοιτητές δέχονται υλικό που προωθεί την ιδέα ότι η έκφραση γνώμης μπορεί να θεωρηθεί βία.
Μια εθνική έρευνα του 2024 αποκάλυψε ότι σχεδόν το 80% των Αμερικανών απορρίπτει τις προσπάθειες καταστολής της ελευθερίας του λόγου. Ωστόσο, η στάση αυτή διαφέρει μεταξύ των γενεών. Ενώ το 93% των baby boomers και το 86% της Γενιάς Χ θεωρούν τη βία απαράδεκτη, μόνο το 71% των millennials και το 58% της Gen Z συμφωνούν. Αυτά τα ευρήματα ανατρέπουν την αντίληψη ότι μόνο «η άλλη πλευρά» υποστηρίζει την πολιτική βία.
Είναι πιθανό ότι η τάση της Gen Z να δικαιολογεί τη βία ενάντια στην ελευθερία του λόγου να είναι προσωρινή. Με την πάροδο του χρόνου, ίσως οι νέοι αυτοί αποκτήσουν μια πιο μετριοπαθή στάση και μια καλύτερη εκτίμηση για τη σημασία της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Η γενιά αυτή έχει μεγαλώσει σε μια εποχή πολιτικής πόλωσης και κοινωνικών αναταραχών, και ίσως οι εμπειρίες αυτές να τους οδηγήσουν σε μια πιο ισορροπημένη προσέγγιση στο μέλλον.
