Ο Διονύσης Σαββόπουλος και η μουσική του πορεία
Ο Διονύσης Σαββόπουλος είναι μια εμβληματική μορφή της ελληνικής μουσικής σκηνής, με μια πορεία που ξεκίνησε πριν από το πραξικόπημα του 1967. Ως ένας από τους καλλιτέχνες που αμφισβήτησαν τη δικτατορία, δεν γλίτωσε από την καταστολή των Συνταγματαρχών.
Φυλακίσεις και πολιτικές πεποιθήσεις
Κατά τη διάρκεια της Χούντας, ο Σαββόπουλος φυλακίστηκε δύο φορές, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1967, λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων. Σε δηλώσεις του, έχει αναφέρει ότι «έχω μείνει σε ένα κελί για πάρα πολύ καιρό», αναφερόμενος στις δύσκολες συνθήκες που βίωσε.
Παρά την απομόνωση και τις δυσκολίες, ο καλλιτέχνης δήλωσε ότι «ένα φως μέσα μου έγραφε τραγούδια». Ένα από τα πιο γνωστά του κομμάτια, το «Δημοσθένους λέξις», γράφτηκε κατά τη διάρκεια της κράτησής του. Ο ίδιος αποκάλυψε ότι ο αρχικός τίτλος του τραγουδιού ήταν «Εμβατήριο για μετέωρο φυλακισμένο», και ότι χρησιμοποίησε τον Δημοσθένη ως ένα τρόπο να ξεγελάσει τη λογοκρισία.
Η εμπειρία της φυλακής και η δημιουργικότητα
Ο Διονύσης Σαββόπουλος έχει δηλώσει ότι δεν τον επηρέασε η στενότητα του χώρου ή ο περιορισμός, αλλά αντίθετα, «πετούσα μέσα μου». Έφερε στο παρόν τις μνήμες του παρελθόντος και τις ζούσε με ένταση. Σε πρόσφατη συνέντευξή του, είχε πει ότι «αυτά που έζησα στην φυλακή είναι παράσημα», αναγνωρίζοντας την αξία των εμπειριών του.
Αναφερόμενος στην απομόνωση που υπήρξε μετά τα βασανιστήρια, ο Σαββόπουλος περιέγραψε ότι ήταν ίσως η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής του. «Δεν πέρναγε η ώρα… Άρχισα να φτιάχνω τραγούδια. Έτσι πέρασε», είπε, υποδηλώνοντας την αναγκαιότητα της δημιουργικότητας ως μέσο επιβίωσης. Παρά την κριτική που έχει δεχθεί, ο ίδιος δεν κρατά κακία, δηλώνοντας «μήπως ξέρουν κι αυτοί τι κάνουν;».
