Χάρης Ρώμας: Η επαναφορά του «Κωνσταντίνου και Ελένης» δεν με ενθουσιάζει
Ο Χάρης Ρώμας μοιράζεται τις σκέψεις του στο CNN Greece, αναφερόμενος στην τέχνη και την κωμωδία. «Αν εγκατέλειπα την τέχνη, θα έχανα την ισορροπία μου και τον στόχο μου ως άνθρωπος. Ο στόχος μου ήταν πάντα να κάνω τους ανθρώπους ευτυχισμένους», δηλώνει, μιλώντας για την κωμωδία ως στάση ζωής, την πολιτική και τις επιτυχίες του στην τηλεόραση και το θέατρο.
Η κωμωδία ως δοκιμασία
Στη συνέντευξή του, που πραγματοποιήθηκε με αφορμή την καινούργια του θεατρική παράσταση «Η Πριγκίπισσα των Αγίων Σαράντα», ο Ρώμας αναλύει την κωμωδία, την κοινωνία και το ρόλο του δημιουργού σήμερα. Για εκείνον, η κωμωδία δεν είναι απλώς ένα είδος, αλλά μια σκληρή δοκιμασία: «Το πιο δύσκολο είδος θεάματος είναι αυτό στο οποίο ανταμείβεσαι ή όχι αμέσως – ή γελάνε ή δεν γελάνε», εξηγεί, αναφερόμενος στη δομή της παράστασης του.
Η ανάγκη για σύγχρονη ελληνική γραφή
Ο Ρώμας υπερασπίζεται την ανάγκη για σύγχρονη ελληνική γραφή, υπογραμμίζοντας ότι «δεν πρέπει να χαθεί αυτό και να παίρνουμε συνέχεια ξένο υλικό». Θεωρεί προσωπική του ευθύνη να δημιουργεί έργα που να συνομιλούν με την πραγματικότητα της χώρας. Όταν η συζήτηση φτάνει στις τηλεοπτικές του δημιουργίες, ο Ρώμας ξεκαθαρίζει ότι δεν υπάρχει πρόθεση για επανένωση του «Κωνσταντίνου και Ελένης». «Αυτό που μας έκανε επιτυχημένους παραμένει ζωντανό γιατί δεν ξαναζεστάθηκε», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Η επιτυχία του «Κωνσταντίνου και Ελένης»
Ο Χάρης Ρώμας μιλά για την τεράστια απήχηση της σειράς, η οποία συνεχίζει να κερδίζει κοινό και σήμερα. «Είμαι ένα από τα μεγαλύτερα παραδείγματα αυτού του είδους ρόλων», λέει, αναφερόμενος στον ρόλο του Κατακουζηνού. Η σειρά έχει γίνει κομμάτι της pop κουλτούρας και περνά από γενιά σε γενιά. Ακόμα και σήμερα, νέοι άνθρωποι χρησιμοποιούν ψευδώνυμα εμπνευσμένα από τη σειρά στα social media, ενώ υπάρχουν εστιατόρια και ζαχαροπλαστεία που φέρουν το όνομά της.
Στο τέλος της συνέντευξης, ο Ρώμας θυμάται με νοσταλγία τις μεγάλες ημέρες της κωμωδίας στο θέατρο, προσφέροντας μια ματιά στο παρελθόν και τις αναμνήσεις που τον συντροφεύουν. Η τέχνη του παραμένει ζωντανή, με την ελπίδα ότι θα συνεχίσει να προσφέρει γέλιο και χαρά στους θεατές του.
