Αυξημένος κίνδυνος ξαφνικού καρδιακού θανάτου σε άτομα με διαβήτη
Σύμφωνα με μια εκτενή μελέτη που δημοσιεύθηκε σήμερα στο European Heart Journal, ο κίνδυνος ξαφνικού καρδιακού θανάτου είναι σημαντικά αυξημένος για άτομα με διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2. Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η κατάσταση στους νεότερους ενήλικες, όπου η διαφορά είναι πιο έντονη.
Τι είναι ο ξαφνικός καρδιακός θάνατος;
Ο ξαφνικός καρδιακός θάνατος αναφέρεται σε περιπτώσεις όπου ένα άτομο χάνει τη ζωή του απροσδόκητα λόγω καρδιολογικών προβλημάτων. Αυτές οι περιπτώσεις είναι γενικά σπάνιες σε νέους ανθρώπους που φαίνονται υγιείς.
Αποτελέσματα της μελέτης
Η έρευνα, που διεξήχθη από τον Δρ. Tobias Skjelbred του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Κοπεγχάγης, ανέλυσε δεδομένα από ολόκληρη τη δανέζικη πληθυσμιακή βάση του 2010. Οι ερευνητές εξέτασαν 54,028 θανάτους και εντόπισαν 6,862 περιπτώσεις ξαφνικού καρδιακού θανάτου μέσω πιστοποιητικών θανάτου, συνοπτικών εκθέσεων νοσοκομείων και εκθέσεων νεκροτομής.
Συγκρίνοντας τα δεδομένα, διαπιστώθηκε ότι ο κίνδυνος ξαφνικού καρδιακού θανάτου είναι 3.7 φορές υψηλότερος για τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 και 6.5 φορές για εκείνα με διαβήτη τύπου 2, σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό. Ιδιαίτερα, οι ενήλικες κάτω των 50 ετών που πάσχουν από διαβήτη έχουν επταπλάσιο κίνδυνο.
Μείωση της προσδόκιμης ζωής
Η μελέτη αποκάλυψε επίσης ότι η μέση προσδόκιμη ζωή είναι 14.2 χρόνια μικρότερη για άτομα με διαβήτη τύπου 1 και 7.9 χρόνια για εκείνα με διαβήτη τύπου 2. Ο ξαφνικός καρδιακός θάνατος ευθύνεται για 3.4 χρόνια απώλειας ζωής στους πάσχοντες από διαβήτη τύπου 1 και 2.7 χρόνια στους πάσχοντες από διαβήτη τύπου 2.
Ο Δρ. Skjelbred δήλωσε: “Η ξαφνική καρδιακή ανακοπή παρατηρείται πιο συχνά σε άτομα με διαβήτη σε όλες τις ηλικιακές ομάδες. Αυτή η κατάσταση έχει σημαντική επίδραση στη μείωση της προσδόκιμης ζωής των ατόμων με διαβήτη. Αν και ο κίνδυνος αυξάνεται με την ηλικία, η διαφορά είναι πιο έντονη όταν συγκρίνουμε τους νεότερους με διαβήτη με τους συνομηλίκους τους στον γενικό πληθυσμό.”
Προοπτικές και προτάσεις
Η μελέτη, αν και παρατηρητική, υποδεικνύει μια σύνδεση μεταξύ διαβήτη και ξαφνικού καρδιακού θανάτου, χωρίς όμως να αποδεικνύει αιτιότητα. Ο Δρ. Skjelbred προτείνει ότι οι πάσχοντες από διαβήτη θα πρέπει να συνεργάζονται με τους γιατρούς τους για να μειώσουν τον καρδιοαγγειακό τους κίνδυνο. Υπάρχουν πιθανές αιτίες για αυτή τη σύνδεση, όπως η προδιάθεση για ισχαιμική καρδιοπάθεια, καθώς και παράγοντες που σχετίζονται με τον διαβήτη, όπως η υπογλυκαιμία και η αυτόνομη νευροπάθεια.
Μια σημαντική παρατήρηση της μελέτης είναι ότι τα δεδομένα προέρχονται από το 2010, πριν από τη διάδοση νέων θεραπειών για τον διαβήτη, γεγονός που περιορίζει την ικανότητα εκτίμησης της επίδρασης αυτών των θεραπειών στους ξαφνικούς καρδιακούς θανάτους τα τελευταία χρόνια.
Οι ερευνητές προτείνουν ότι η επόμενη φάση θα μπορούσε να περιλαμβάνει την αναγνώριση υποομάδων εντός του πληθυσμού με διαβήτη που μπορεί να επωφεληθούν από προληπτικές στρατηγικές.
