Αυξημένος κίνδυνος παραλήρημα σε μη αγγλόφωνους ηλικιωμένους ασθενείς
Σύμφωνα με νέα έρευνα που παρουσιάστηκε στην ετήσια συνάντηση ANESTHESIOLOGY® 2025, οι ηλικιωμένοι ασθενείς που μιλούν κυρίως γλώσσα διαφορετική από την αγγλική ενδέχεται να αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης παραλήρημα μετά από χειρουργικές επεμβάσεις σε νοσοκομεία των Η.Π.Α. Η μελέτη αυτή έδειξε επίσης ότι η χαμηλότερη κοινωνικοοικονομική κατάσταση επιδεινώνει περαιτέρω τον κίνδυνο για τους ασθενείς αυτούς.
Τι είναι το μετεγχειρητικό παραλήρημα;
Το μετεγχειρητικό παραλήρημα είναι μια αλλαγή στη νοητική λειτουργία που μπορεί να προκαλέσει σύγχυση σε έως και 15% των χειρουργικών ασθενών. Σε ορισμένες περιπτώσεις υψηλού κινδύνου, όπως σε ασθενείς με κατάγματα ισχίου, η συχνότητα μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερη. Αυτή η κατάσταση αποτελεί σημαντική επιπλοκή για τους ηλικιωμένους.
Η μελέτη μας παρέχει αποδείξεις ότι η ομιλία μιας πρώτης ή κύριας γλώσσας διαφορετικής από την αγγλική είναι ένας ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για παραλήρημα σε ασθενείς που υποβάλλονται σε αναισθησία για χειρουργικές επεμβάσεις στις Η.Π.Α., ακόμη και αφού αποκλειστούν άλλοι παράγοντες, όπως προηγούμενες διαγνώσεις άπνοιας ύπνου και τύπος και διάρκεια χειρουργείου. Επιπλέον, διαπιστώσαμε ότι το παραλήρημα σε αυτούς τους ασθενείς συνεισφέρει σε μεγαλύτερες παραμονές στο νοσοκομείο, γεγονός που μπορεί να καθυστερήσει περαιτέρω την ανάρρωση.
Σημαντικά ευρήματα της μελέτης
Η έρευνα περιλάμβανε 49,588 ασθενείς ηλικίας 60 ετών και άνω, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε γενική αναισθησία για μη καρδιολογικές και μη μεταμοσχευτικές επεμβάσεις μεταξύ 2011 και 2024 σε ένα ακαδημαϊκό νοσοκομείο των Η.Π.Α. Οι ερευνητές εξέτασαν τα ιατρικά αρχεία και χρησιμοποίησαν άλλες μεθόδους αξιολόγησης για να εντοπίσουν τους ασθενείς που ανέπτυξαν παραλήρημα εντός επτά ημερών μετά την επέμβαση. Η ανάλυσή τους προσαρμόστηκε για παράγοντες ασθενών και διαδικασιών, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών παραμέτρων υγείας, όπως η κοινωνικοοικονομική κατάσταση.
Από τους 49,588 ασθενείς που μελετήθηκαν, 4,287 (8.7%) ανέφεραν ότι μιλούν μια κύρια γλώσσα διαφορετική από την αγγλική, με τα ισπανικά (28.5%) και τα καντονέζικα (13.5%) να είναι οι πιο διαδεδομένες. Συνολικά, 2,328 (4.7%) από τους ασθενείς που μελετήθηκαν ανέπτυξαν μετεγχειρητικό παραλήρημα – 2,093 των οποίων η κύρια γλώσσα ήταν τα αγγλικά και 235 των οποίων η κύρια γλώσσα δεν ήταν αγγλικά. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι ασθενείς που μιλούν μια γλώσσα διαφορετική από τα αγγλικά είχαν 23% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν παραλήρημα μετά από χειρουργείο σε σύγκριση με εκείνους που μιλούσαν αγγλικά. Επιπλέον, αυτός ο κίνδυνος ήταν 31% υψηλότερος στους μη αγγλόφωνους ασθενείς με χαμηλότερα εκτιμώμενα εισοδήματα νοικοκυριού.
Είναι σημαντικό να ενημερώνεται όλη η ομάδα υγειονομικής περίθαλψης για τα γλωσσικά εμπόδια νωρίς κατά τη διάρκεια της περιεγχειρητικής φροντίδας του ασθενούς, ώστε να γίνονται οι κατάλληλες προσαρμογές που ξεπερνούν τις υπηρεσίες διερμηνέα. Για παράδειγμα, η ανάθεση παρόχων υγειονομικής περίθαλψης που μιλούν τη γλώσσα του ασθενούς, η διασφάλιση ότι οι οικογενειακοί φίλοι είναι παρόντες για να βοηθήσουν με τη λεκτική επαναπροσαρμογή και η παρακολούθηση των ασθενών στην κλινική προεγγραφής για τον εντοπισμό παραγόντων κινδύνου για παραλήρημα μπορούν να συμβάλουν στη βελτίωση των αποτελεσμάτων. Ωστόσο, οι συγγραφείς αναγνωρίζουν ότι οι ανισότητες στην πρόσβαση και την παροχή υγειονομικής περίθαλψης είναι δομικά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν πέρα από το επίπεδο του ατόμου.
