Αυξανόμενη πολυπλοκότητα στις νοσηλείες παιδιών υπογραμμίζει τις ανάγκες σε προσωπικό και πολιτική
Μια πρόσφατη εθνική ανάλυση αποκαλύπτει ότι κατά την τελευταία εικοσαετία, η νοσηλεία παιδιών με σύνθετες χρόνια παθήσεις έχει γίνει πολύ πιο απαιτητική. Το νούμερο των νοσηλειών αυτών συγκεντρώνεται κυρίως σε αστικά νοσοκομεία παιδιατρικής εκπαίδευσης. Οι συγγραφείς της μελέτης υποστηρίζουν ότι αυτές οι αλλαγές απαιτούν επαναστατικές προσαρμογές στην εκπαίδευση των παιδιατρικών ιατρών, στη στελέχωση και στις πολιτικές του Medicaid.
Αυξημένη χρήση πόρων στα νοσοκομεία
Η μελέτη, η οποία αναλύει δεδομένα από την αμερικανική βάση δεδομένων εξόδου νοσοκομείων από το 2000 έως το 2022, διαπιστώνει ότι τα παιδιά με τουλάχιστον μία χρόνια πάθηση αποτελούν πλέον πάνω από το 40% των ημερών νοσηλείας και σχεδόν το 60% των νοσοκομειακών εξόδων. Αυτά τα παιδιά περιλαμβάνουν άτομα με εγκεφαλική παράλυση, συγγενείς καρδιοπάθειες και γενετικές διαταραχές. Παρά το γεγονός ότι αντιπροσωπεύουν μικρό ποσοστό του συνολικού παιδιατρικού πληθυσμού, οι νοσηλείες τους είναι πιο παρατεταμένες και περίπλοκες, με πολλές ταυτόχρονες παθήσεις και εξάρτηση από ιατρικές τεχνολογίες, όπως σωλήνες σίτισης και αναπνευστήρες.
Σημαντικές επιπτώσεις στην υγειονομική περίθαλψη
Η αύξηση των νοσηλειών για παιδιά με πολλές χρόνια παθήσεις έχει προκαλέσει ανησυχίες για τη λειτουργία και τις πολιτικές υγείας. Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι οι περισσότερες από αυτές τις πολύπλοκες νοσηλείες καλύπτονται από το Medicaid, ωστόσο τα τρέχοντα επίπεδα αποζημίωσης συχνά δεν αντανακλούν το πραγματικό κόστος της παρεχόμενης φροντίδας. “Τα παιδιατρικά νοσοκομεία παρέχουν την πλειονότητα αυτής της φροντίδας, αλλά οι ρυθμοί πληρωμής δεν συμβαδίζουν με τις ανάγκες. Αυτή η ασυμφωνία συμβάλλει στο κλείσιμο παιδιατρικών μονάδων σε κοινοτικά και αγροτικά νοσοκομεία, εστιάζοντας τη φροντίδα σε ακαδημαϊκά κέντρα με οικονομικά μη βιώσιμα μοντέλα,” δήλωσε ο Δρ. Nathaniel Bayer.
Η μελέτη αναδεικνύει επίσης τις επιπτώσεις για το προσωπικό και την εκπαίδευση. “Τα προγράμματα εκπαίδευσης και υποτροφιών πρέπει να προσαρμοστούν ώστε οι μελλοντικοί παιδίατροι και υποειδικοί να είναι έτοιμοι να φροντίσουν αυτά τα ιατρικά πολύπλοκα παιδιά. Η εμπειρία των νοσηλευτών αλλάζει – οι κάτοικοι μπορεί να φροντίζουν πιο σοβαρούς και περίπλοκους ασθενείς – και η εκπαίδευση πρέπει να αντικατοπτρίζει αυτή την πραγματικότητα,” πρόσθεσε ο Δρ. Bayer.
Η μελέτη καλεί σε μια πολυδιάστατη αντίδραση: τα νοσοκομεία θα πρέπει να αξιολογήσουν τις δομές ομάδων και τα μοντέλα στελέχωσης για να διασφαλίσουν ασφαλή και συντονισμένη νοσηλεία. Τα εκπαιδευτικά προγράμματα πρέπει να ενημερώσουν τα προγράμματα σπουδών και τις κλινικές εμπειρίες, ενώ οι πολιτικοί θα πρέπει να εξετάσουν αλλαγές στην πολιτική Medicaid που να αναγνωρίζουν τις ιδιαίτερες ανάγκες και τα κόστη των ιατρικά πολύπλοκων παιδιών. “Χρειαζόμαστε πολιτικές και δομές πληρωμής που να αναγνωρίζουν ότι αυτά τα παιδιά δεν είναι τα ίδια με τον μέσο ενήλικα πληθυσμό του Medicaid,” κατέληξε ο Δρ. Bayer.
