Ανακαλύφθηκαν κοινές γενετικές ρίζες 14 ψυχιατρικών διαταραχών

Μια νέα μελέτη από ερευνητές του Ψυχιατρικού Γενετικού Συνεδρίου (PGC) αποκαλύπτει ότι οι περισσότερες γενετικές επιρροές στις ψυχιατρικές διαταραχές είναι κοινές μεταξύ διαφορετικών διαγνωστικών κατηγοριών. Αυτό υποδηλώνει ότι η βιολογική τοπίο των ψυχικών ασθενειών είναι πιο αλληλένδετο από ό,τι προτείνουν οι παραδοσιακές ταξινομήσεις.

Η μελέτη και τα ευρήματα

Η έρευνα ανέλυσε δεδομένα από το γονιδίωμα 14 ψυχιατρικών διαταραχών, οι οποίες περιλαμβάνουν την κατάθλιψη, το άγχος, την σχιζοφρένεια, τη διπολική διαταραχή, το PTSD, την OCD, τις διαταραχές πρόσληψης τροφής, τις διαταραχές χρήσης ουσιών, την ADHD, τον αυτισμό και το σύνδρομο Tourette. Χρησιμοποιώντας προηγμένες γονιδιωματικές μεθόδους, οι ερευνητές εξέτασαν πώς κατανέμεται η γενετική παραλλαγή σε διάφορες διαταραχές, τύπους κυττάρων και βιολογικές οδούς.

Ένα από τα κεντρικά ευρήματα είναι ότι η πλειονότητα του κληρονομικού κινδύνου που σχετίζεται με τις 14 διαταραχές μπορεί να αποδοθεί σε πέντε βασικούς “γονιδιακούς παράγοντες”. Αυτοί οι παράγοντες αντιπροσωπεύουν ευρείες διαστάσεις κοινής γενετικής ευαλωτότητας. Συνολικά, αυτοί οι πέντε παράγοντες κάλυψαν τα δύο τρίτα του γενετικού κινδύνου για τις επιμέρους διαταραχές, αποδεικνύοντας ότι οι διαφορετικές ψυχιατρικές διαγνώσεις συχνά αντανακλούν παραλλαγές σε κοινές κληρονομικές οδούς, παρά εντελώς διακριτές καταστάσεις.

Γενετικές περιοχές και βιολογικές διαδικασίες

Στο γενετικό επίπεδο, οι ερευνητές εντόπισαν πάνω από 100 περιοχές του γονιδιώματος όπου οι γενετικές παραλλαγές επηρεάζουν πολλές διαταραχές ταυτόχρονα. Μια περιοχή στο χρωμόσωμα 11 ξεχώρισε ως “hotspot”, παρουσιάζοντας συσχετίσεις με οκτώ από τις 14 διαταραχές και περιέχοντας γονίδια που έχουν προηγουμένως συνδεθεί με την εξάρτηση και άλλες ψυχιατρικές ιδιότητες.

Συνολικά, η μελέτη αποκάλυψε 428 γενετικούς τόπους που συμβάλλουν στον κίνδυνο διαταραχών, συμπεριλαμβανομένων 268 τόπων που σχετίζονται άμεσα με τους πέντε γονιδιακούς παράγοντες. Συνδυάζοντας τα γενετικά ευρήματα με δεδομένα από αναπτυσσόμενο και ενήλικο ανθρώπινο εγκεφαλικό ιστό, η μελέτη υποδεικνύει συγκεκριμένες βιολογικές διαδικασίες και τύπους κυττάρων που εμπλέκονται σε διάφορες διαταραχές.

Συμπεράσματα και προοπτικές

Τα ευρήματα παρέχουν μια από τις πιο σαφείς ενδείξεις μέχρι σήμερα ότι οι ψυχιατρικές διαταραχές μοιράζονται σημαντικές γενετικές βάσεις που εκτείνονται πέρα από τις τρέχουσες διαγνωστικές γραμμές. Επίσης, προσφέρουν νέες προοπτικές για την ανάπτυξη θεραπειών που στοχεύουν σε κοινούς κινδύνους που σχετίζονται με συχνά συμπτώματα που συνυπάρχουν.

«Η μελέτη μας, η μεγαλύτερη και πιο ολοκληρωμένη ανάλυση διαταραχών στην ψυχιατρική γενετική μέχρι σήμερα, δείχνει ότι πολλές ψυχιατρικές διαταραχές μοιράζονται έναν ευρύ γενετικό θεμέλιο», δήλωσε ο Oleksandr Frei, ένας από τους κύριους συγγραφείς της μελέτης και ερευνητής στο Κέντρο Ακριβείας Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου του Όσλο. «Με την ενσωμάτωση πολλών αναλυτικών προσεγγίσεων, αποκτήσαμε μια πιο καθαρή κατανόηση των κοινών και διαφοροποιημένων επιδράσεων των γενετικών παραλλαγών σε αυτές τις διαταραχές, βελτιώνοντας τα διαγνωστικά όρια και προσφέροντας νέες προοπτικές για τις βιολογικές διαδικασίες που υποκρύπτουν τις ψυχιατρικές καταστάσεις», πρόσθεσε.

«Αυτή η μελέτη μας φέρνει πιο κοντά σε έναν βιολογικά ενημερωμένο χάρτη της ψυχικής ασθένειας», σημειώνουν οι συγγραφείς, «και υπογραμμίζει οδούς που θα μπορούσαν να καθοδηγήσουν την μελλοντική έρευνα, πρόληψη και θεραπευτική παρέμβαση».