52 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου: Μια κληρονομιά αντίστασης
Πώς μια χούφτα νέων, μόλις τέσσερις-πέντε χιλιάδες, κατάφεραν να υλοποιήσουν το όνειρο της ελευθερίας και της δημοκρατίας; 52 χρόνια μετά τον Νοέμβρη του 1973, ο Δημήτρης Παπαχρήστος, γνωστός ως η «φωνή του Πολυτεχνείου», μοιράζεται τις σκέψεις του για την κληρονομιά της εξέγερσης.
Η φωνή της αντίστασης
Ο Παπαχρήστος, που μετέδιδε το πνεύμα του αγώνα από τον ραδιοφωνικό σταθμό των φοιτητών, αποφεύγει να μιλήσει για ιδιοκτησίες γύρω από την επέτειο. «Το Πολυτεχνείο δεν έχει ιδιοκτήτες, έχει τους νεκρούς του», δηλώνει στο Orange Press Agency, υπογραμμίζοντας τη σημασία της μνήμης και της συνέχειας του αγώνα.
Μιλώντας για την κατάσταση σήμερα, ο Δημήτρης Παπαχρήστος αναφέρει ότι το Πολυτεχνείο συνεχίζει να ενοχλεί. «Είναι το αγκάθι στα μαλακά πλευρά αυτής της υπνώττουσας κοινωνίας», επισημαίνει. «Ανήκει σε όλους αυτούς που συνεχίζουν να αγωνίζονται», προσθέτει, δείχνοντας ότι η αντίσταση δεν έχει τελειώσει.
Η μνήμη του Πολυτεχνείου
Ο Παπαχρήστος δεν θεωρεί ότι η συμμετοχή του σε εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο είναι βάρος. Αντιθέτως, το βλέπει ως ευκαιρία να μεταφέρει το μήνυμα στις νέες γενιές. «Χαίρομαι που το Πολυτεχνείο πέρασε και στις νέες γενιές. Είναι η αντίσταση του μέλλοντος», τονίζει. Με το τελευταίο του βιβλίο, “Ο Αερόστατος”, προσπαθεί να διασώσει αυτή τη μνήμη και να μιλήσει για την αλήθεια.
Η αφήγηση του για τις ημέρες της εξέγερσης είναι γεμάτη συναισθήματα. «Μια χούφτα παιδιά, τέσσερις-πέντε χιλιάδες, δημιούργησαν την άμεση δημοκρατία και αυτοοργανώθηκαν», λέει. «Φωνάζαμε ότι “έξι χρόνια είναι πολλά, δεν θα γίνουν εφτά”. Δεν φοβηθήκαμε ούτε το θάνατο, ούτε τους τραυματισμούς», θυμάται, αναδεικνύοντας τη δύναμη της συλλογικής αντίστασης.
Η κληρονομιά της εξέγερσης
Ο Δημήτρης Παπαχρήστος αναφέρεται και στην επίδραση της Χούντας, σημειώνοντας ότι «το τανκ μπήκε μεν, αλλά αυτό δεν γκρέμισε την πύλη». Η πύλη, όπως λέει, γκρεμίστηκε από το ίδιο το σύστημα της δικτατορίας, που δεν άντεξε την πίεση της αντίστασης. «Αυτή η τραγωδία στην Κύπρο, η προδοσία, ήταν το αποτέλεσμα της αποτυχίας τους», καταλήγει.
