GLP-1 φάρμακα και καρκίνος: Νέα έρευνα αποκαλύπτει την ασφάλειά τους
Μια εκτενής ανάλυση κλινικών και προκλινικών δεδομένων αποκαλύπτει ότι οι αγωνιστές υποδοχέων GLP-1, οι οποίοι στο παρελθόν είχαν υποψιαστεί ότι αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου, είναι γενικά ασφαλείς και μπορεί να μειώνουν την εμφάνιση ορισμένων καρκίνων μέσω της βελτίωσης της ρύθμισης της ινσουλίνης και της ανοσολογικής ρύθμισης.
Η νέα ανασκόπηση και τα ευρήματά της
Σύμφωνα με μια πρόσφατη ανασκόπηση που δημοσιεύθηκε στο Journal of Clinical Investigation, οι ερευνητές συγκέντρωσαν τις τρέχουσες κλινικές αποδείξεις και σχετικές προκλινικές μελέτες για να εξετάσουν τη σύνδεση μεταξύ των αγωνιστών υποδοχέων GLP-1 και των αποτελεσμάτων καρκίνου. Τα ευρήματα της μελέτης δείχνουν ότι, παρά τις αρχικές ανησυχίες που σχετίζονται με συγκεκριμένους τύπους καρκίνου, η πλειονότητα των στοιχείων από μεγάλες μετα-αναλύσεις δεν δείχνει αύξηση της εμφάνισης καρκίνου. Αντίθετα, ορισμένες αναλύσεις αναφέρουν χαμηλότερο κίνδυνο για συγκεκριμένους καρκίνους, ιδίως για τον ηπατοκυτταρικό, τον παχέος εντέρου και τον προστάτη.
Η σύνδεση παχυσαρκίας και καρκίνου
Η παχυσαρκία και ο τύπου 2 διαβήτης (T2D) αποτελούν μια επείγουσα παγκόσμια υγειονομική κρίση, με ανησυχητική αύξηση της παγκόσμιας επικράτησης. Αυτές οι αλληλένδετες επιδημίες έχουν συνδεθεί στο παρελθόν με καρδιοαγγειακές επιπλοκές, αλλά πιο πρόσφατες έρευνες υποδεικνύουν ότι αυτές οι μεταβολικές καταστάσεις μπορεί να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν κακοήθειες. Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ) και άλλοι δημόσιοι φορείς υγείας έχουν πλέον συνδέσει την παχυσαρκία με αυξημένο κίνδυνο τουλάχιστον 13 διαφορετικών τύπων καρκίνου, συμπεριλαμβανομένων του καρκίνου του παχέος εντέρου, του καρκίνου του μαστού μετά την εμμηνόπαυση, του παγκρεατικού και του ενδομητρικού καρκίνου.
Η δράση των GLP-1 φαρμάκων
Η τρέχουσα φαρμακολογική παρέμβαση κατά της παχυσαρκίας και του T2D είναι οι αγωνιστές υποδοχέων GLP-1, όπως η σεμαγλουτίδη και η λιραγλουτίδη. Αυτά τα φάρμακα μιμούνται μια φυσική ορμόνη του εντέρου (GLP-1) που διεγείρει την έκκριση ινσουλίνης, επιβραδύνει την πέψη και μειώνει την όρεξη. Η επιτυχία τους στη διαχείριση τόσο του διαβήτη όσο και της παχυσαρκίας έχει αποδειχθεί επαναστατική, με τους αγωνιστές GLP-1 να δείχνουν σημαντικά βελτιωμένη αποτελεσματικότητα σε σχέση με τις προηγούμενες παρεμβάσεις.
Ωστόσο, καθώς ο υποδοχέας GLP-1 εκφράζεται σε πολλές ιστούς πέρα από τον κύριο στόχο του (π.χ. τον εγκέφαλο, την καρδιά και τους πνεύμονες), η τρέχουσα έρευνα στοχεύει να εξετάσει τις συνολικές συστημικές επιδράσεις αυτών των φαρμάκων, ιδίως στον τομέα του καρκίνου. Η παρούσα ανασκόπηση αποσκοπεί να απαντήσει στις αυξανόμενες ανησυχίες σχετικά με τις συσχετίσεις των GLP-1 RAs με τον καρκίνο, συνθέτοντας και αξιολογώντας την υπάρχουσα βάση αποδείξεων από δεκάδες ανεξάρτητες κλινικές και προκλινικές μελέτες.
Ανασκόπηση των ανησυχιών
Τα ευρήματα της ανασκόπησης υποδεικνύουν ότι, ενώ οι πρώτες μελέτες προκάλεσαν φόβους σχετικά με την αύξηση του κινδύνου καρκίνου από τους GLP-1 RAs, αυτές οι ανησυχίες έχουν πλέον σε μεγάλο βαθμό μετριαστεί από μια αυξανόμενη βάση καθησυχαστικών και ακόμη και θετικών δεδομένων. Ο καρκίνος του θυρεοειδούς έχει αποτελέσει μία από τις πιο σημαντικές ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια των GLP-1 RAs, καθώς οι αρχικές προκλινικές μελέτες έδειξαν ότι αυτά τα φάρμακα θα μπορούσαν να προκαλέσουν την υπερπλασία των C-κυττάρων του θυρεοειδούς σε μοντέλα τρωκτικών.
