Ο φορέας διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου Σχινιά αποφάσισε να κλείσει με μπαριέρα και από τις δύο μεριές τον σχετικά στενό δρόμο που πηγαίνει στην παραλία του Σχινιά.

Παλιότερα οι κολυμβητές στάθμευαν τα αυτοκίνητά τους ανεξέλεγκτα μέσα στο δάσος. Αυτό σίγουρα δεν ήταν σωστό. Αντί όμως ο φορέας διαχείρισης να οριοθετήσει κάποιους χώρους στάθμευσης, αποφάσισε να απαγορεύσει ολοκληρωτικά τη στάθμευση παντού.

Το κοντινότερο μέρος που μπορεί να παρκάρει κανείς τώρα είναι το πάρκινγκ των ολυμπιακών εγκαταστάσεων, τουλάχιστον δύο χιλιόμετρα απόσταση. Εγώ, που είμαι μεγάλη, πώς θα πάω μες στον ήλιο με τα εγγονάκια μου, με τις τσάντες και την ομπρέλα;

Οι οικογένειες με παππού – γιαγιά και μικρά παιδιά αποκλείονται.

Επιπλέον, δεν έχει προβλεφθεί πρόσβαση για ΑμεΑ, πράγμα βεβαίως παράνομο. Κάτοικος της περιοχής που είναι ανάπηρος πώς θα περάσει τις μπαριέρες με το αναπηρικό καροτσάκι; Πριν, το αυτοκίνητο τον πήγαινε κοντά στο νερό, τώρα πώς θα πάει το αμαξίδιο πάνω στην άμμο ακόμα και αν τον σηκώσουν να περάσει τις μπαριέρες;

Τελικά μόνο για υγιείς νέους είναι η παραλία;

Επίσης, ο φορέας διαχείρισης έχει τοποθετήσει πινακίδες που θριαμβικά διακηρύττουν πως, για την προστασία του δάσους, η παραλία θα είναι κλειστή όχι μόνο τις μέρες υψηλού κινδύνου για πυρκαγιά αλλά και τις μέρες λιγότερο υψηλού κινδύνου. Δηλαδή, όλο το καλοκαίρι.

Η παραλία Σχινιά μαζί με αυτή του Μαραθώνα είναι οι μόνες ελεύθερες αμμουδιές στην Αττική. Αλλού ή πληρώνεις ή πας στα βότσαλα και στα βράχια.

Αυτού του τύπου οι αυταρχικές ρυθμίσεις, αποφασίζομεν και διατάσσομεν δεν κάνουν τον κόσμο να αγαπάει και να προστατεύει τη φύση.

Τόσα χρόνια που δεν υπήρχαν οι απαγορεύσεις, ο Σχινιάς δεν έπαθε τίποτα. Ας ενδιαφερόταν το κράτος να κάνει το πανάκριβο αλλά άχρηστο σύστημα πυρόσβεσης να λειτουργήσει. Αυτό που μας το παρουσίασαν ως αντισταθμιστικό μέτρο τάχατες προστασίας, όταν έφτιαχναν τα παράνομα και κατά παρέκκλιση ολυμπιακά έργα που τώρα ρημάζουν.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΘΑΛΑΣΣΗ  – Συνταξιούχος εκπαιδευτικός