Η αληθινή ιστορία πίσω από τις Δίκες της Νυρεμβέργης
Η νέα ταινία του Τζέιμς Βάντερμπιλτ, με τίτλο Nuremberg, επαναφέρει στο προσκήνιο τις ιστορικές δίκες των ναζί που διεξήχθησαν το 1945. Στην ταινία, ο Ράσελ Κρόου υποδύεται τον Χέρμαν Γκέρινγκ, ο οποίος υπηρέτησε ως το «δεξί χέρι» του Χίτλερ. Μέσα από αυτή την αναπαράσταση, αναδύεται η ερώτηση σχετικά με την προέλευση του φασισμού και την αληθινή φύση του κακού.
Επανεξέταση της Δίκης της Νυρεμβέργης
Ογδόντα χρόνια μετά τη Δίκη της Νυρεμβέργης, η ταινία Nuremberg αναβιώνει ένα από τα πιο δραματικά κεφάλαια της ιστορίας του 20ού αιώνα. Η δίκη αυτή είχε ως στόχο να καταδικάσει όχι απλά ένα κράτος, αλλά συγκεκριμένα άτομα για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Παρά τις πιέσεις των συμμάχων για άμεσες εκτελέσεις, αποφασίστηκε ότι οι κατηγορούμενοι θα έπρεπε να δικαστούν, προκειμένου να αποδειχθεί ότι ο νόμος μπορεί να παραμείνει ισχυρός ακόμη και μετά από τέτοιες φρικαλεότητες.
Η σχέση Γκέρινγκ και ψυχιάτρου
Η ιστορία που ενέπνευσε τον Βάντερμπιλτ προέρχεται από το βιβλίο του Τζακ Ελ-Χάι, The Nazi and the Psychiatrist, το οποίο εξερευνά τη σχέση μεταξύ του Γκέρινγκ και του Αμερικανού ψυχίατρου Ντάγκλας Κέλι, ρόλο που υποδύεται ο Ράμι Μάλεκ. Ο Κέλι, που κλήθηκε να αξιολογήσει την ψυχική κατάσταση των κρατουμένων, γρήγορα ανακάλυψε τη γοητεία και την ευφυΐα του Γκέρινγκ, γεγονός που τον οδήγησε σε μια παράδοξη σχέση εμπιστοσύνης. Μέσα από τις συζητήσεις τους, ο Κέλι προσπάθησε να κατανοήσει αν υπήρχε κάποια κοινή «τρέλα» πίσω από τα εγκλήματα των ναζί. Η απάντηση που βρήκε ήταν ότι η αιτία δεν ήταν κάποια ψυχική ασθένεια, αλλά η απληστία, η φιλοδοξία και η ακατάβλητη επιθυμία για εξουσία.
Στο δικαστήριο, ο Γκέρινγκ εμφανίζεται αλαζονικός και χειριστικός, καταφέρνοντας να προκαλέσει αμφιβολίες στους κατηγόρους του. Ωστόσο, όταν προβάλλονται οι εικόνες από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αποστρέφει το βλέμμα του, καταδεικνύοντας ότι η αλήθεια είναι αβάσταχτη ακόμη και για εκείνον.
Ο Γκέρινγκ καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά αυτοκτόνησε την παραμονή της εκτέλεσής του. Ο τρόπος που απέκτησε το δηλητήριο παραμένει ασαφής, με κάποιους να υποστηρίζουν ότι τον βοήθησε μια Γερμανίδα, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι το έκανε μόνος του. Ο Κέλι, που αφιέρωσε τη ζωή του στην κατανόηση του «τέρατος», είχε επίσης τραγικό τέλος, αυτοκτονώντας με τον ίδιο τρόπο όπως ο Γκέρινγκ.
Η ιστορία αυτή αναδεικνύει την αέναη φύση του κακού, με μια φράση ενός νεαρού Εβραίου επιζώντα να αντηχεί: «Ξέρεις γιατί έγινε αυτό; Επειδή οι άνθρωποι το άφησαν να γίνει». Αυτή η δήλωση παραμένει επίκαιρη και σήμερα, ογδόντα χρόνια μετά.
