Ανακαλύψεις για τα εκχυλίσματα φύλλων Bidara ως φυσική αντιμικροβιακή πηγή
Ερευνητές από τη Μαλαισία αποκάλυψαν ότι τα μεθανικά εκχυλίσματα από τα φύλλα του Ziziphus mauritiana, γνωστού και ως Bidara, είναι πιο αποτελεσματικά σε σύγκριση με άλλα μέρη του φυτού έναντι βακτηριακών και μυκητιακών στελεχών. Αυτή η ανακάλυψη προσφέρει πρώιμα στοιχεία για τις ιατρικές δυνατότητες αυτού του τροπικού δέντρου φρούτων.
Η μελέτη και τα αποτελέσματά της
Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Scientific Reports αξιολόγησε την αντιμικροβιακή ικανότητα διαφόρων μερών του Ziziphus mauritiana. Αυτό το τροπικό δέντρο μπορεί να φτάσει τα 15 μέτρα ύψος και έχει χαρακτηριστικά όπως ένα ισχυρό κορμό, γυαλιστερά πράσινα φύλλα με πιο ανοιχτόχρωμες κάτω επιφάνειες και κλαδιά που κρέμονται με αγκάθια. Ο καρπός του, γνωστός ως ινδικό jujube, έχει γλυκιά γεύση, παρόμοια με αυτήν των χουρμάδων.
Διάφορα μέρη του φυτού χρησιμοποιούνται για διατροφικούς και παραδοσιακούς ιατρικούς σκοπούς. Τα φύλλα του Z. mauritiana διαθέτουν ποικιλία φαρμακολογικών δραστηριοτήτων, όπως αντιοξειδωτικές, αντιμικροβιακές, ανοσορυθμιστικές και κυτταροτοξικές ιδιότητες. Επιπλέον, οι καρποί περιέχουν βιοδραστικές ενώσεις, όπως σαπωνίνες, τριτερπένια και αλκαλοειδή. Ωστόσο, η κλινική χρήση του Z. mauritiana παραμένει αβέβαιη λόγω της περιορισμένης κατανόησης της αντιμικροβιακής του αποτελεσματικότητας και της έλλειψης ολοκληρωμένων τοξικολογικών δεδομένων.
Μέθοδος και διαδικασία
Τα ευρήματα της μελέτης βασίζονται αποκλειστικά σε in vitro πειράματα που χρησιμοποίησαν ακατέργαστα μεθανικά εκχυλίσματα και περιγραφικά στατιστικά στοιχεία. Δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως αποδείξεις κλινικής αποτελεσματικότητας. Στην παρούσα μελέτη, οι ερευνητές αξιολόγησαν την αντιμικροβιακή δραστηριότητα των εκχυλισμάτων του Z. mauritiana. Συλλέχθηκαν φύλλα, φλοιός, ρίζες, καρποί και στελέχη από δύο τοποθεσίες στην περιοχή Tuaran της Μαλαισίας.
Τα εκχυλίσματα φυτών παρασκευάστηκαν με τη μέθοδο της μακροχρόνιας εκχύλισης. Περίπου 10 γραμμάρια από κάθε δείγμα εκχυλίστηκαν σε 100 mL 80% μεθανόλη. Τα δείγματα τοποθετήθηκαν σε υδατόλουτρο για 48 ώρες και οι μίξεις φιλτράρονταν για την αφαίρεση στερεών υπολειμμάτων. Οι διαλύτες που ελήφθησαν εξατμίζονταν και η ξηρή σκόνη συλλεγόταν και αραιωνόταν με 0,8% μεθανόλη για την παρασκευή διαλύματος εκχυλίσματος 1 mg/mL.
Η μέθοδος διάχυσης δίσκου χρησιμοποιήθηκε για να εξεταστούν οι αντιμικροβιακές επιδράσεις των εκχυλισμάτων κατά των Fusarium solani και Escherichia coli. Στείροι δίσκοι εμποτισμένοι με εκχυλίσματα τοποθετήθηκαν σε πλάκες Mueller-Hinton agar (MHA) που είχαν εμβολιαστεί με E. coli ή F. solani. Η στρεπτομυκίνη και η μεθανόλη χρησίμευαν ως θετικός και αρνητικός έλεγχος, αντίστοιχα. Οι καλλιέργειες διατηρήθηκαν σε τρυπτική σόγια agar (TSA) και τρυπτική σόγια broth (TSB), με το F. solani να διατηρείται σε πατάτα δεξτρόζης agar (PDA).
Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι η στρεπτομυκίνη παρουσίασε την υψηλότερη αναστολή και για τους δύο οργανισμούς, F. solani και E. coli, υποδεικνύοντας την αποτελεσματικότητα των εκχυλισμάτων του Z. mauritiana.
