Η θεραπεία BMAC και η αποκατάσταση τραυματισμών
Η θεραπεία με συγκέντρωση μυελού των οστών (BMAC) αποτελεί μια διαδεδομένη μέθοδο για την αντιμετώπιση τραυματισμών στις αρθρώσεις. Αυτή η επεμβατική θεραπεία περιλαμβάνει την εξαγωγή μυελού των οστών, συχνά από το ισχίο, και την συγκέντρωσή του για να διατηρηθούν τα βλαστοκύτταρα και οι αυξητικοί παράγοντες, οι οποίοι συμβάλλουν στην προώθηση της επούλωσης και της αναγέννησης των ιστών. Η συγκεντρωμένη αυτή μίξη έπειτα εγχέεται στην περιοχή του τραυματισμού, επιταχύνοντας την αποκατάσταση των ιστών και μειώνοντας τη φλεγμονή.
Η χρησιμότητα της BMAC σε τραυματισμούς
Η BMAC μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε μόνη της είτε σε συνδυασμό με χειρουργικές επεμβάσεις για την αποκατάσταση ρήξεων ACL, MCL και μηνίσκου, καθώς και άλλων τραυματισμών. Παρά την αναγνωρισμένη θεραπευτική της δράση, η ακριβής σύνθεση της έγχυσης δεν είναι πάντα κατανοητή. Η έρευνα που διεξάγεται στο Lehigh University, υπό την ηγεσία του Colin Herna, επικεντρώνεται στην κατανόηση των διαφορών στη σύνθεση του μυελού των οστών που εξάγεται από το ισχίο σε σύγκριση με αυτό που εξάγεται από τον ώμο.
Διαφορές στη σύνθεση του μυελού των οστών
Στη μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δείγματα από και τις δύο περιοχές και εφαρμόστηκαν δύο μοντέλα μηχανικής μάθησης για να εξετάσουν 109 μοναδικές πρωτεΐνες. Αφού συνέκριναν τα αποτελέσματα των μοντέλων, εντόπισαν έξι πρωτεΐνες που μπορεί να βοηθήσουν στην διάκριση μεταξύ των δύο σημείων εξαγωγής. Όπως αναφέρει ο Herna, «ο μυελός στο ισχίο και στον ώμο μοιράζεται πολλά από τα ίδια συστατικά, αλλά όχι στις ίδιες αναλογίες». Αυτή η διαφορά μπορεί να οφείλεται στις μοναδικές μικροπεριβάλλοντες των επιμέρους οστών, κάτι που είναι σημαντικό, καθώς οι πρωτεΐνες και οι αυξητικοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την επούλωση, ακόμη και σε μικρές ποσότητες.
Ο Herna πιστεύει ότι η διαδικασία που ανέπτυξαν θα βοηθήσει άλλους ερευνητές να κατανοήσουν καλύτερα την BMAC και να προσαρμόσουν τις θεραπείες, επιλέγοντας τα σημεία εξαγωγής με βάση τις πρωτεΐνες που είναι πιο πιθανό να ωφελήσουν κάθε ασθενή. Μελλοντική έρευνα που θα εξετάσει δημογραφικούς παράγοντες, όπως η ηλικία, το φύλο και ο τρόπος ζωής, θα μπορούσε να φέρει την αναγεννητική ιατρική πιο κοντά σε εξατομικευμένη φροντίδα.
Για τον Herna, ο οποίος αναμένεται να ολοκληρώσει το διδακτορικό του τον Δεκέμβριο και να συνεχίσει με ποσοτική έρευνα, η πτυχή της επιστήμης δεδομένων του έργου ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντική. «Υπάρχει τόση πληροφορία εκεί έξω», λέει. «Η ικανότητα να λαμβάνεις ενημερωμένες αποφάσεις με βάση αυτά τα δεδομένα είναι πολύτιμη σε πολλούς τομείς της έρευνας».
