Νέες προσεγγίσεις στη θεραπεία της παιδικής λευχαιμίας
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Duisburg-Essen εργάζονται πάνω σε καινοτόμες θεραπείες για τις επιθετικές μορφές παιδικής λευχαιμίας. Η νέα τους μέθοδος επικεντρώνεται στη διάκριση μεταξύ δύο υποτύπων της νόσου, χρησιμοποιώντας νανοσώματα PROTACs. Αυτά τα νανοσώματα στοχεύουν τα κατεστραμμένα ιστό, διατηρώντας παράλληλα την ακεραιότητα των υγιών κυττάρων. Το έργο υποστηρίζεται από το Ίδρυμα Λευχαιμίας José Carreras, με χρηματοδότηση 143,740 ευρώ για δύο χρόνια, υπό την καθοδήγηση των καθηγητών Dr. Shirley Knauer και Dr. Mike Blueggel από τη Σχολή Βιολογίας.
Μηχανισμός δράσης των νανοσωμάτων PROTACs
Η έρευνα εστιάζει σε μόρια που καταστρέφουν συγκεκριμένες πρωτεΐνες στα καρκινικά κύτταρα, γνωστά ως νανοσώματα PROTACs (proteolysis targeting chimeras). Αυτά συνδυάζουν ένα μόριο σύνδεσης για την στοχευόμενη πρωτεΐνη με ένα σήμα που προκαλεί την καταστροφή αυτής της συγκεκριμένης πρωτεΐνης από το κύτταρο. Έτσι, επιτυγχάνεται η στοχευμένη αφαίρεση μιας σχετικής με την ασθένεια πρωτεΐνης χωρίς να βλάπτονται οι υγιείς δομές.
Στοχευμένη καταστροφή πρωτεϊνών και καινοτομίες
Η στοχευόμενη πρωτεΐνη σε αυτή την περίπτωση είναι το ένζυμο Taspase 1, το οποίο διαδραματίζει κεντρικό ρόλο σε ιδιαίτερα επιθετικές μορφές οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας (ALL) και οξείας μυελοειδούς λευχαιμίας (AML). Μέχρι σήμερα, η ανάπτυξη αποτελεσματικών στρατηγικών κατά αυτού του ενζύμου ήταν δύσκολη. Οι ερευνητές τώρα εκμεταλλεύονται για πρώτη φορά τις διαφορές στη μηχανική εσωτερικής αποσύνθεσης των καρκινικών κυττάρων, επιδιώκοντας να αναπτύξουν PROTACs που θα αποδομούν συγκεκριμένα το Taspase 1 ανάλογα με τη μορφή της λευχαιμίας.
Μια άλλη καινοτομία είναι η χρήση λεγόμενων helicons – μικρών σπειροειδών πρωτεϊνών που, ως μέρος των βιολογικών PROTACs, δημιουργούν σύνδεση με τους παράγοντες αποσύνθεσης που περιγράφηκαν παραπάνω. Αυτό επιτρέπει την στοχευμένη καταστροφή της επιθυμητής πρωτεΐνης.
Με αυτή τη διπλή καινοτόμο προσέγγιση, ανοίγουμε έναν εντελώς νέο δρόμο για την εξατομικευμένη θεραπεία της λευχαιμίας. Αυτό το έργο θα μπορούσε να είναι επαναστατικό, όχι μόνο για την έρευνα, αλλά και για τη μακροχρόνια θεραπεία αυτών των ιδιαίτερα επιθετικών ασθενειών.
Dr. Mike Blueggel
Πανεπιστήμιο Duisburg-Essen
