Η τραγική ιστορία του Νίκου Πλακιά
Ο Νίκος Πλακιάς, σε μια συγκλονιστική συνέντευξη στην εκπομπή «Χαμογέλα και Πάλι» του Mega, μοιράστηκε την ανείπωτη θλίψη του για την απώλεια των δίδυμων κοριτσιών του, Χρύσας και Θώμης, καθώς και της ανιψιάς του, Αναστασίας, στο φριχτό σιδηροδρομικό δυστύχημα που συνέβη στα Τέμπη. Δύο χρόνια έχουν περάσει από την τραγωδία, αλλά η οικογένεια Πλακιά συνεχίζει να βυθίζεται στο πένθος και τον πόνο που άφησε πίσω της αυτή η απώλεια.
Η διαχείριση του πένθους
Ο Νίκος περιγράφει την ψυχολογική κατάσταση της οικογένειας, αναφέροντας ότι η αρχική αντίδραση ήταν αδυναμία να κατανοήσουν το μέγεθος της τραγωδίας. «Σιγά σιγά όταν καταλάβαμε, βιώσαμε το απόλυτο κενό. Δεν είχαμε το κουράγιο να σηκωθούμε από τα κρεβάτια μας. Έψαχνα να δω αν τα παιδιά μας χρειάζονταν, αν φώναξαν ‘μπαμπά’ ή ‘μαμά’ και δεν ήμουν εκεί να τα βοηθήσω», δήλωσε με συγκίνηση.
Η οργή του για τις ευθύνες που προκάλεσαν το δυστύχημα είναι έντονη: «Δεν ήταν η κακιά η ώρα, ήταν η κακιά η χώρα. Τα παιδιά μας μας άφησαν στοιχεία για να δικάσουμε. Ο αριθμός τρία στην οικογένειά μας ακόμα με τρομάζει. Δεν σκέφτομαι τρία, σκέφτομαι ότι αυτά τα παιδιά ήταν ένα. Μαζί ήρθαν στη ζωή, αγκαλιά έφυγαν».
Η αναζήτηση δικαίωσης
Η επιθυμία του για δικαίωση είναι ισχυρή, καθώς τονίζει ότι η λέξη «πλημμέλημα» δεν έχει θέση στην υπόθεση των Τεμπών. «Πρέπει να είναι κακούργημα. Και από τον Καραμανλή, τον Τριαντόπουλο μέχρι τον σταθμάρχη. Και ο πρωθυπουργός πρέπει να λογοδοτήσει», δήλωσε, αναφέροντας ότι έχει επανειλημμένα ρωτήσει αν ο πρωθυπουργός ενημερωνόταν εκείνο το βράδυ.
Ο Νίκος αναφέρθηκε και στην απεργία πείνας του Πάνου Ρούτσι, λέγοντας ότι η πράξη του συγκλόνισε το σύστημα και ότι δεν ήθελε να συμμετάσχει, φοβούμενος ότι θα έκανε κακό αντί για καλό. «Είδα έναν άνθρωπο που μπόρεσε να ταρακουνήσει το σύστημα», πρόσθεσε.
Η συναισθηματική φόρτιση είναι εμφανής όταν μιλά για την υπόσχεση που είχε δώσει στα κορίτσια του: «Είχα δώσει μία υπόσχεση ότι δεν θα πάθουν ποτέ τίποτα. Δεν την κράτησα. Μου έφυγαν μέσα από τα χέρια, αυτό δεν θα το συγχωρήσω».
Όσον αφορά τη δικαστική διαδικασία, ο Νίκος εκφράζει την απογοήτευσή του για την πιθανότητα να ακούσει για πλημμέλημα. «Εάν ακούσω για παράβαση καθήκοντος, θα βάλω τα οστά των παιδιών μου στην έδρα και θα πω ‘ορίστε, θα σας δικάσουν τα παιδιά μου’ και θα φύγω».
Κλείνοντας, αναφέρεται στην καθημερινότητα που βιώνει χωρίς τα παιδιά του: «Πως να συνηθιστεί το άδειο δωμάτιο; Όταν μπαίνω στο σπίτι κοιτάω τα κρεβάτια τα άδεια. Πως να συνηθίσω αυτή την εικόνα; Τα παιδιά μου είναι κάπου μακριά, θα τα δω, ο χρόνος περνάει. Μία μέρα πιο κοντά σε αυτές. Να τις δω, να τις σφίξω 5-10 λεπτά στην αγκαλιά μου. Δεν πρόλαβα να τους πω πόσο τις αγαπούσαμε».
