Επαναστατικές κατευθυντήριες γραμμές για την αιμορραγία μετά τον τοκετό
Σήμερα, κορυφαίοι φορείς υγειονομικής περίθαλψης ανακοίνωσαν νέες κατευθυντήριες γραμμές που προτείνουν μια σημαντική αλλαγή στον τρόπο πρόληψης, διάγνωσης και θεραπείας της αιμορραγίας μετά τον τοκετό (PPH). Οι συστάσεις αυτές τονίζουν την επείγουσα ανάγκη για πρώιμη ανίχνευση και ταχύτερη παρέμβαση, βήματα που θα μπορούσαν να σώσουν τις ζωές χιλιάδων γυναικών κάθε χρόνο.
Η σοβαρότητα της αιμορραγίας μετά τον τοκετό
Η αιμορραγία μετά τον τοκετό ορίζεται ως υπερβολική αιμορραγία μετά τη γέννηση και επηρεάζει εκατομμύρια γυναίκες παγκοσμίως, προκαλώντας σχεδόν 45.000 θανάτους ετησίως. Είναι μία από τις κύριες αιτίες μητρικής θνησιμότητας σε παγκόσμιο επίπεδο. Ακόμη και όταν δεν είναι θανατηφόρα, μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες στην υγεία, όπως βλάβες στα κύρια όργανα, υστερεκτομές, άγχος και τραύμα.
Νέες προσεγγίσεις για την διάγνωση και θεραπεία
Η αιμορραγία μετά τον τοκετό είναι η πιο επικίνδυνη επιπλοκή κατά τη διάρκεια του τοκετού καθώς μπορεί να κλιμακωθεί με ανησυχητική ταχύτητα. Παρά το γεγονός ότι δεν είναι πάντα προβλέψιμη, οι θάνατοι είναι αποτρέψιμοι με την κατάλληλη φροντίδα. Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές στοχεύουν στη μεγιστοποίηση της επίδρασης σε περιοχές όπου το βάρος είναι μεγαλύτερο και οι πόροι περιορισμένοι, διασφαλίζοντας ότι περισσότερες γυναίκες επιβιώνουν κατά τη διάρκεια του τοκετού και επιστρέφουν ασφαλείς στις οικογένειές τους.
Δημοσιευμένες από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), τη Διεθνή Ομοσπονδία Γυναικολογίας και Μαιευτικής (FIGO) και τη Διεθνή Συνομοσπονδία Μαιών (ICM), οι κατευθυντήριες γραμμές εισάγουν νέα αντικειμενικά διαγνωστικά κριτήρια για την ανίχνευση της PPH, βασισμένα στη μεγαλύτερη μελέτη για το θέμα που έχει δημοσιευθεί μέχρι σήμερα.
Πολλές περιπτώσεις PPH συμβαίνουν χωρίς αναγνωρίσιμους παράγοντες κινδύνου, γεγονός που καθιστά κρίσιμη την πρώιμη ανίχνευση και την ταχεία αντίδραση. Ωστόσο, σε πολλές περιοχές, ειδικά όπου οι πόροι υγειονομικής περίθαλψης και οι τοκετοί είναι υπερφορτωμένοι, οι καθυστερήσεις στη θεραπεία οδηγούν σε καταστροφικές συνέπειες.
Συνήθως, η PPH διαγιγνώσκεται όταν η απώλεια αίματος φτάνει τα 500 mL ή περισσότερα. Τώρα, οι κλινικοί ιατροί προειδοποιούνται να ενεργούν όταν η απώλεια αίματος φτάσει τα 300 mL και παρατηρούνται οποιαδήποτε ανώμαλα ζωτικά σημεία. Για την πρώιμη διάγνωση της PPH, οι γιατροί και οι μαιές προτείνεται να παρακολουθούν στενά τις γυναίκες μετά τον τοκετό και να χρησιμοποιούν καλιμπραρισμένα υφάσματα – απλές συσκευές που συλλέγουν και ποσοτικοποιούν με ακρίβεια το χαμένο αίμα – έτσι ώστε να μπορούν να ενεργούν άμεσα όταν πληρούνται τα κριτήρια.
Οι κατευθυντήριες γραμμές προτείνουν την άμεση εφαρμογή του πακέτου MOTIVE δράσεων μόλις διαγνωστεί η PPH. Αυτό περιλαμβάνει την άμεση παρέμβαση με χειρουργικές ή μεταγγιστικές διαδικασίες για την ασφαλή σταθεροποίηση της κατάστασης μιας γυναίκας μέχρι να είναι διαθέσιμη περαιτέρω θεραπεία.
Η σημασία της καλής προγεννητικής και μεταγεννητικής φροντίδας τονίζεται για την μείωση κρίσιμων παραγόντων κινδύνου όπως η αναιμία, η οποία είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Η αναιμία αυξάνει την πιθανότητα PPH και επιδεινώνει τα αποτελέσματα αν συμβεί. Οι συστάσεις για τις αναιμικές μητέρες περιλαμβάνουν καθημερινή χορήγηση σιδήρου και φολικού οξέος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και ενδοφλέβιες μεταγγίσεις σιδήρου όταν απαιτείται ταχεία διόρθωση.
Η δημοσίευση αποθαρρύνει επίσης επικίνδυνες πρακτικές όπως οι ρουτίνες επισιωτομίες, προωθώντας ταυτόχρονα προληπτικές τεχνικές όπως το μασάζ της περινέου κατά τη διάρκεια της τελευταίας φάσης της εγκυμοσύνης, ώστε να μειωθεί η πιθανότητα τραυματισμού και σοβαρής αιμορραγίας μετά τον τοκετό.
Κατά τη διάρκεια της τρίτης φάσης του τοκετού, οι κατευθυντήριες γραμμές προτείνουν τη χορήγηση ποιοτικά διασφαλισμένων ουτεροτονικών για την υποστήριξη της συστολής της μήτρας, κατά προτίμηση οξυτοκίνης ή θερμοσταθερού καρβετοκίνης ως εναλλακτική λύση.
