Νέα θεραπεία συνδυασμού προσφέρει ελπίδες για τη θεραπεία χρόνιων μολύνσεων τραυμάτων
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Όρεγκον έχουν δοκιμάσει μια νέα θεραπεία συνδυασμού φαρμάκων που μπορεί να καταπολεμήσει τα δύσκολα θεραπευόμενα βακτήρια που προκαλούν χρόνιες μολύνσεις τραυμάτων. Τα ευρήματα της μελέτης, που δημοσιεύθηκαν στις 29 Σεπτεμβρίου στο περιοδικό Applied and Environmental Microbiology, φωτίζουν τρόπους ανάπτυξης πιο αποτελεσματικών αντιμικροβιακών θεραπειών που προάγουν την επούλωση σε χρόνιες πληγές. Τέτοιες θεραπείες θα μπορούσαν επίσης να μειώσουν τον κίνδυνο σοβαρών μολύνσεων που συχνά οδηγούν σε ακρωτηριασμούς, όπως είναι τα έλκη του διαβητικού ποδιού.
Στρατηγική για την καταπολέμηση της αντοχής στα αντιβιοτικά
Η προσέγγιση χρηματοδοτείται από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας και συνδυάζει γνωστές ουσίες που δεν είναι αποτελεσματικές από μόνες τους κατά των δύσκολων παθογόνων που βρίσκονται σε χρόνιες πληγές, όπως το βακτήριο Pseudomonas aeruginosa. Ωστόσο, με την προσθήκη μικρών δόσεων μιας απλής μοριακής ουσίας που ονομάζεται χλωρικό, ο συνδυασμός αποδείχθηκε 10.000 φορές πιο αποτελεσματικός στην εξόντωση βακτηριακών κυττάρων στο εργαστήριο σε σύγκριση με τα μονοθεραπευτικά αντιβιοτικά. Αυτή η ισχύς μείωσε τη δόση του φαρμάκου που απαιτείται για την εξόντωση του P. aeruginosa.
Προοπτικές για τους ασθενείς
Εάν τα ευρήματα μπορούν να μεταφραστούν σε ανθρώπους, θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη μείωση του χρόνου που χρειάζονται οι ασθενείς για να λάβουν αντιβιοτικά και να μειώσουν τους κινδύνους τοξικότητας, δήλωσε η Μελανί Σπέρο, βοηθός καθηγήτρια βιολογίας στο Κολέγιο Τεχνών και Επιστημών του UO και ανώτερη συγγραφέας της μελέτης. Παρόλο που η στρατηγική έχει εξεταστεί εδώ στο πλαίσιο χρόνιων μολύνσεων τραυμάτων, μπορεί να έχει υποσχέσεις για την καταπολέμηση της αντοχής στα αντιβιοτικά σε ευρύτερο πλαίσιο.
Η Σπέρο δήλωσε: «Πιστεύω ότι οι συνδυασμοί φαρμάκων θα είναι μια κρίσιμη προσέγγιση που θα μας βοηθήσει να πολεμήσουμε την αύξηση της αντοχής στα αντιβιοτικά. Η εύρεση παραδειγμάτων συνεργισμού μεταξύ των αντιμικροβιακών που είναι ήδη στην αγορά θα είναι πολύτιμη. Και θα χρειαστεί να εμβαθύνουμε στους μηχανισμούς πίσω από το γιατί λειτουργούν καλά μαζί». Ένα χρόνιο τραύμα είναι ο ιστός που έχει υποστεί βλάβη και δεν έχει αρχίσει να επουλώνεται εντός των φυσιολογικών χρονικών πλαισίων τεσσάρων έως 12 εβδομάδων. Ο πιο κοινός τύπος είναι το έλκος του διαβητικού ποδιού, το οποίο είναι μια ανοιχτή πληγή στην κάτω πλευρά του ποδιού που σχηματίζεται από κακή κυκλοφορία, παρατεταμένη πίεση και έλλειψη αίσθησης.
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε από την Αμερικανική Ένωση Διαβήτη, περίπου 1 στους 4 ανθρώπους με διαβήτη τύπου 2 αναπτύσσουν ένα έλκος ποδιού, και περισσότερες από τις μισές περιπτώσεις μολύνονται. Η Σπέρο πρόσθεσε: «Μια ενεργή λοίμωξη είναι η πιο κοινή επιπλοκή που εμποδίζει την επούλωση και το κλείσιμο της πληγής. Όταν είναι σοβαρή, 1 στους 5 διαβητικούς έλκους ποδιού απαιτεί ακρωτηριασμό. Είναι πολύ εξουθενωτικό, αλλά δεν γίνεται πολλή έρευνα μικροβιολογίας σε αυτόν τον τομέα. Έτσι, είναι μια ευκαιρία να κάνουμε μια μεγάλη διαφορά». Οι αλλαγές στη ροή του αίματος, η υψηλή ζήτηση οξυγόνου από τα φλεγμονώδη κύτταρα και η παρουσία βακτηρίων στην περιοχή του χρόνιου τραύματος περιορίζουν την ποσότητα οξυγόνου που φτάνει στους ιστούς, εμποδίζοντας την επούλωση. Αυτές οι συνθήκες χαμηλού οξυγόνου είναι επίσης το πρόβλημα που καθιστά τις βακτηριακές λοιμώξεις δύσκολες να καταπολεμηθούν: αποκαλύπτουν την αντοχή και την ανοχή στα αντιβιοτικά.
