Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ και η κληρονομιά του στον κινηματογράφο
Πριν από λίγες ημέρες, στις 16 Σεπτεμβρίου, ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, ένας θρύλος του κινηματογράφου, άφησε την τελευταία του πνοή. Ο γοητευτικός ξανθός ηθοποιός, γνωστός για την γαλάζια του ματιά, δεν ακολούθησε ποτέ το συνηθισμένο πρότυπο του άστατου πλέι μπόι. Αντίθετα, εξελίχθηκε σε σταρ, αν και πάντα αντιστεκόταν σε αυτό τον τίτλο, και έγινε σκηνοθέτης και παραγωγός. Πάνω από όλα, υπηρέτησε την ανεξάρτητη τέχνη, την περιβαλλοντική ευαισθησία και την αυθεντικότητα.
Η πορεία του Ρέντφορντ στον κόσμο του σινεμά
Γεννημένος το 1936, ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ άφησε το στίγμα του στον κινηματογράφο, την τηλεόραση και το θέατρο για περισσότερες από έξι δεκαετίες. Η καριέρα του χαρακτηρίστηκε από σεβασμό και όραμα, με σκοπό να συμβάλει στη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου. Με την ίδρυση του Φεστιβάλ Sundance, άνοιξε νέες δυνατότητες για ανεξάρτητους καλλιτέχνες και υπηρέτησε τα ιδανικά του μέχρι το τέλος της ζωής του.
Η ταινία “Τα καλύτερά μας χρόνια” και η πρεμιέρα της
Η ταινία “Τα καλύτερά μας χρόνια” του Σίντνεϊ Πόλακ, με την εξαιρετική Μπάρμπρα Στρέιζαντ, αποτελεί ίσως τον καλύτερο αποχαιρετισμό στον σπουδαίο ηθοποιό. Η ταινία, βασισμένη στο σενάριο του Άρθουρ Λόρεντς, έκανε πρεμιέρα στις 17 Οκτωβρίου 1973 και σημείωσε μεγάλη επιτυχία, προταθείσα για έξι Όσκαρ και κερδίζοντας δύο. Επίσης, απέφερε πάνω από 50 εκατομμύρια δολάρια στα ταμεία κατά την πρώτη της προβολή μόνο στην Αμερική.
Ωστόσο, λέγεται ότι ο Ρέντφορντ δεν παραβρέθηκε στην πρεμιέρα της ταινίας. Παρόλο που είχε οδηγήσει μέχρι την Times Square για να παραστεί, όταν αντίκρυσε τα φώτα και τα πλήθη, αποφάσισε να απομακρυνθεί. Η ταινία πραγματεύεται την ιστορία δύο φοιτητών που ερωτεύονται παρά τις διαφορές τους, με την Κέιτι (Μπάρμπρα Στρέιζαντ) να είναι πολιτικοποιημένη και τον Χάμπελ (Ρόμπερτ Ρέντφορντ) αδιάφορο για τα πολιτικά δρώμενα. Παρά τις διαφορές τους, οι δύο χαρακτήρες βρίσκουν κοινό έδαφος στον έρωτα, ζώντας μια μεγάλη ιστορία αγάπης χωρίς happy end.
Η Μπάρμπρα Στρέιζαντ, με την παθιασμένη και ευαίσθητη ερμηνεία της, ήταν η ιδανική επιλογή για τον ρόλο της Κέιτι. Αντίθετα, ο Ρέντφορντ αρχικά απέρριψε τον ρόλο του Χάμπελ, θεωρώντας τον χαρακτήρα αδύναμο και χωρίς ενδιαφέρον. Ο φόβος του να καθιερωθεί ως ένας ρηχός γόης τον οδήγησε να αναζητήσει πιο απαιτητικούς ρόλους. Παρά την αρχική του άρνηση, οι παραγωγοί συνέχισαν να τον προσεγγίζουν, αλλά τελικά ο σκηνοθέτης Πόλακ επέμεινε στην επιλογή του Ρέντφορντ.
