Αύξηση καρδιοαγγειακού κινδύνου στο Μεξικό
Παρά τη βελτίωση στη χρήση στατινών και τον έλεγχο της χοληστερόλης, ο κίνδυνος καρδιοαγγειακής νόσου αυξήθηκε στο Μεξικό μεταξύ 2016 και 2023, σύμφωνα με μια μελέτη που παρουσιάστηκε στο ACC Latin America 2025. Η μελέτη χρησιμοποίησε εργαλεία ειδικά για την περιοχή, προκειμένου να προβλέψει πιο ακριβώς το τοπικό βάρος της νόσου.
Παράγοντες που επηρεάζουν την καρδιοαγγειακή νόσο
Η καρδιοαγγειακή νόσος είναι η κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως, κοστίζοντας δισεκατομμύρια κάθε χρόνο για τη φροντίδα. Παράγοντες όπως η κοινωνικοοικονομική κατάσταση, η δημογραφία, η υπέρταση, η χοληστερόλη, η ρύπανση του αέρα και η παχυσαρκία μπορούν να επηρεάσουν τους τύπους καρδιοαγγειακής νόσου που πλήττουν μια χώρα ή περιοχή. Οι περισσότερες μοντέλα πρόβλεψης κινδύνου καρδιοαγγειακής νόσου βασίζονται σε δεδομένα από χώρες υψηλού εισοδήματος ή από χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος εκτός της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, αλλά στη συγκεκριμένη μελέτη οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δύο εργαλεία ειδικά για την περιοχή.
Αξιολόγηση κινδύνου και εργαλεία πρόβλεψης
Οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με την εφαρμογή μοντέλων κινδύνου, είτε βασισμένων σε εθνικές είτε σε περιφερειακές συστάσεις, πρέπει να στηρίζεται στα πιο ακριβή εργαλεία διαθέσιμα για τον πληθυσμό-στόχο. Αυτό ισχύει είτε το μοντέλο χρησιμοποιείται στην κλινική πρακτική είτε για δημόσιες υγειονομικές σκοπούς. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους επαγγελματίες υγειονομικής περίθαλψης και τους ενδιαφερόμενους φορείς, καθώς οι αποφάσεις τους σχετικά με το ποιο μοντέλο θα υιοθετήσουν μπορούν να επηρεάσουν άμεσα βασικά αποτελέσματα όπως η σχέση κόστους-οφέλους, τα οφέλη υγείας σε διάφορες καρδιοαγγειακές καταστάσεις, οι πολιτικές αποζημίωσης και η επιτυχής εφαρμογή στρατηγικών πρόληψης.
Η μελέτη ανάλυσε δεδομένα από τις Εθνικές Έρευνες Υγείας και Διατροφής του Μεξικού (ENSANUT) για την περίοδο 2016-2023, προκειμένου να εκτιμήσει τον καρδιοαγγειακό κίνδυνο στη χώρα. Οι παράγοντες κινδύνου περιλάμβαναν τη συστολική αρτηριακή πίεση, τη συνολική χοληστερόλη, τον διαβήτη, το κάπνισμα, τον δείκτη μάζας σώματος, το φύλο και την ηλικία. Οι ερευνητές εκτίμησαν την επικράτηση των κατηγοριών κινδύνου και τον έλεγχο βασικών παραγόντων ανά επίπεδα κινδύνου.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δύο εργαλεία ειδικά για την περιοχή – το Globorisk-LAC και τα μοντέλα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) – για να εκτιμήσουν τις τάσεις του κινδύνου καρδιοαγγειακής νόσου στο Μεξικό. Σύμφωνα με τον Paz, και τα δύο μοντέλα χρησιμοποιούν παρόμοιους παράγοντες κινδύνου για να εκτιμήσουν τον 10ετή κίνδυνο για στεφανιαία νόσο και εγκεφαλικό επεισόδιο. Η κύρια διαφορά είναι οι πηγές των πληθυσμών τους: το Globorisk-LAC βασίζεται σε δεδομένα από εννέα ομάδες σε έξι χώρες της Λατινικής Αμερικής και δημιουργεί πίνακες κινδύνου για 31 χώρες της περιοχής, συμπεριλαμβανομένου του Μεξικού, ενώ ο ΠΟΥ χρησιμοποιεί κυρίως δεδομένα από περιοχές υψηλού εισοδήματος και παρέχει πίνακες μόνο για υποπεριοχές εντός της Λατινικής Αμερικής.
Και τα δύο μοντέλα διαπίστωσαν ότι ο μέσος 10ετής κίνδυνος καρδιοαγγειακής νόσου αυξήθηκε μεταξύ 2016 και 2023. Τα μοντέλα του Globorisk-LAC εκτίμησαν μέσους κινδύνους 9.5% και 9.2%. Το μοντέλο του ΠΟΥ επίσης διαπίστωσε αύξηση του κινδύνου, αλλά παρείχε μια χαμηλότερη αύξηση 4.4%. Τα μοντέλα του ΠΟΥ ενδέχεται να υποεκτιμούν τον κίνδυνο καρδιοαγγειακής νόσου, καθώς τα δεδομένα του πληθυσμού που χρησιμοποιούνται για την εκτίμηση πιθανόν να περιλαμβάνουν άτομα που ήδη βρίσκονται σε θεραπείες πρόληψης. Επιπλέον, οι ενήλικες στο Μεξικό έχουν υψηλότερους δείκτες παχυσαρκίας, διαβήτη και υψηλής χοληστερόλης σε νεαρότερες ηλικίες, γεγονός που δεν αποτυπώνεται πλήρως από τους παγκόσμιους συντελεστές. Ως αποτέλεσμα, το μοντέλο του ΠΟΥ τείνει να “επίπεδο” τις τοπικές κλίμακες κινδύνου, υποεκτιμώντας το πραγματικό βάρος της καρδιοαγγειακής νόσου.
Η χρήση στατινών μεταξύ των ατόμων που είναι επιλέξιμα σύμφωνα με τα κριτήρια του Globorisk-LAC αυξήθηκε από 1% το 2016 σε 59% το 2023. Σύμφωνα με τα δεδομένα από την Εθνική Έρευνα Υγείας και Διατροφής (ENSANUT) στο Μεξικό, ο έλεγχος της LDL-C (γνωστός και ως “κακή” χοληστερόλη) βελτιώθηκε σε ομάδες χαμηλού, μέτριου και υψηλού κινδύνου, αλλά επιδεινώθηκε στην πολύ υψηλού κινδύνου ομάδα, δείχνοντας κενά στη δευτερογενή πρόληψη. Μέχρι το 2023, ο έλεγχος του σακχάρου στο αίμα έφτασε το 78.6% και το 46.5% για τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης.
“Μέτρα δημόσιας υγείας όπως η φορολογία των ζαχαρούχων ποτών, οι προειδοποιητικές ετικέτες μπροστά από τη συσκευασία, η εξάλειψη των βιομηχανικά παραγόμενων τρανς λιπαρών οξέων και η απαγόρευση της διαφήμισης και πώλησης υπερ-επεξεργασμένων τροφίμων και ζαχαρούχων ποτών σε εκπαιδευτικά ιδρύματα έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά.
