Νέο επιχορηγούμενο πρόγραμμα NIH για πειραματικό εμβόλιο HIV στα παιδιά
Μια ομάδα ερευνητών από το Weill Cornell Medicine έχει λάβει επιχορήγηση πέντε ετών ύψους 20,8 εκατομμυρίων δολαρίων από το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργίας και Λοιμωδών Νόσων, που αποτελεί μέρος των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας, για την προχωρημένη προκλινική ανάπτυξη ενός υποσχόμενου πειραματικού εμβολίου κατά του HIV.
Η ανάπτυξη ενός επιτυχημένου εμβολίου για την πρόληψη νέων λοιμώξεων από HIV θα αποτελέσει σημαντική ανακάλυψη για τη δημόσια υγεία. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, περίπου 1,3 εκατομμύρια άτομα μολύνθηκαν με HIV το 2024 και στο τέλος της χρονιάς, εκτιμάται ότι 41 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν με τον ιό. Οι θεραπείες μπορούν να διατηρήσουν τους ασθενείς υγιείς, αλλά απαιτούν δια βίου χορήγηση.
Ασφάλεια και αποτελεσματικότητα του πειραματικού εμβολίου
Προηγούμενες μελέτες του νέου πειραματικού εμβολίου υποδεικνύουν ότι είναι ασφαλές και μπορεί να είναι αποτελεσματικό όταν χορηγείται νωρίς στη ζωή. Στο πλαίσιο της χρηματοδότησης από την επιχορήγηση, οι ερευνητές θα βελτιστοποιήσουν το εμβόλιο προκειμένου να προετοιμαστούν για κλινικές δοκιμές σε βρέφη, σε περιοχές του κόσμου με υψηλό φορτίο HIV.
«Η ικανότητα να προκαλέσουμε αποτελεσματική ανοσία στην παιδική ηλικία κατά ενός ευρέος φάσματος παραλλαγών του HIV θα μπορούσε να επαναστατήσει τις προσπάθειες πρόληψης του HIV και τελικά να τερματίσει αυτή την πανδημία που διαρκεί δεκαετίες», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια Δρ. Σάλι Περμάρ, πρόεδρος του Τμήματος Παιδιατρικής και Καθηγήτρια Παιδιατρικής στο Weill Cornell Medicine.
Προκλήσεις και στρατηγικές εμβολιασμού
Η αποτελεσματική ανοσοποίηση κατά του HIV έχει αποδειχθεί μια φαινομενικά αξεπέραστη πρόκληση από τη στιγμή που ο ιός αναγνωρίστηκε ως η αιτία του AIDS το 1983. Οι πρωτεΐνες του HIV που είναι πιο προσβάσιμες στο ανοσοποιητικό σύστημα μεταλλάσσονται γρήγορα, οδηγώντας την ανοσολογική αντίδραση σε μια άκαρπη και ατελείωτη καταδίωξη. Παρά το γεγονός ότι ο HIV διαθέτει σχετικά μη μεταλλασσόμενες δομές που χρησιμοποιεί για να εισέλθει στα κύτταρα του ξενιστή, αυτές είναι δύσκολες για το ανοσοποιητικό σύστημα να «δει», εν μέρει επειδή ο ιός τις καλύπτει με ανθεκτικά στα αντισώματα μόρια σακχάρων που ονομάζονται γλυκάνες.
Οι μελέτες σε άτομα με HIV έχουν εντοπίσει σπάνια αντισώματα που μπορούν ωστόσο να προσδεθούν στις ευάλωτες θέσεις του HIV, εμποδίζοντας έτσι την ικανότητα του ιού να μολύνει μια ευρεία γκάμα στελεχών. Ωστόσο, ένα εμβόλιο που μπορεί να προκαλέσει αυτά τα «ευρέως εξουδετερωτικά» αντισώματα (bnAbs) σε επαρκείς ποσότητες παραμένει δύσκολο να επιτευχθεί.
Μία από τις πιο υποσχόμενες στρατηγικές εμβολιασμού κατά του HIV είναι η χρήση μηχανικά επεξεργασμένων εκδόσεων της πρωτεΐνης Env, του εξωτερικού περιβλήματος του HIV. Το σύμπλεγμα Env, το οποίο είναι κρίσιμο για την ικανότητα μόλυνσης του HIV, συναρμολογείται στην επιφάνεια του ιού σε μια λεπτή τριμερή δομή. Μέσα από έρευνες που διαρκούν πάνω από 25 χρόνια, οι επιστήμονες έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν εκδόσεις του τριμερούς Env που μπορούν να υπάρχουν αυτόνομα χωρίς να καταρρέουν, διατηρώντας παράλληλα την ικανότητα να προκαλούν bnAbs. Το πειραματικό εμβόλιο που θα δοκιμάσουν η Δρ. Περμάρ και οι συνεργάτες της βασίζεται στη πιο πρόσφατα βελτιστοποιημένη δομή τριμερούς, γνωστή ως BG505 GT1.1 SOSIP τριμερές.
Αυτό το εμβόλιο σχεδιάζεται να χορηγηθεί σε μια σειρά εμβολιασμών που, με την πάροδο του χρόνου, θα κατευθύνουν την ανοσολογική αντίδραση προς την παραγωγή bnAbs. Παραδοσιακά, τα εμβόλια δοκιμάζονται σε παιδιά αφού έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά σε ενήλικες. Ωστόσο, οι αρχικές κλινικές δοκιμές σε ενήλικες και η προκλινική εργασία σε μοντέλο μακάκων υποδεικνύουν ότι το εμβόλιο τριμερούς Env μπορεί να προκαλέσει χρήσιμες ποσότητες bnAbs μόνο σε νεαρά ανοσοποιητικά συστήματα.
