Προγράμματα πεζοπορίας μειώνουν την αδυναμία στους ηλικιωμένους
Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο PLOS ONE εξέτασε τις επιδράσεις ενός προγράμματος πεζοπορίας σε εξωτερικούς χώρους, το οποίο αποσκοπούσε στη μείωση της αδυναμίας σε ηλικιωμένους με περιορισμούς κινητικότητας. Η αδυναμία είναι μια ιατρική κατάσταση όπου πολλαπλά συστήματα του σώματος χάνουν την φυσιολογική τους αντοχή και λειτουργία, γεγονός που οδηγεί σε αυξημένη ευπάθεια σε καταστάσεις άγχους, ασθένειες και τραυματισμούς. Αυτή η κατάσταση είναι συχνά συνδεδεμένη με τους ηλικιωμένους.
Στρατηγικές για την αξιολόγηση της αδυναμίας
Οι επιστήμονες έχουν αναπτύξει διάφορες στρατηγικές για την αξιολόγηση της αδυναμίας, με τον δείκτη αδυναμίας του Fried να είναι ο πιο συχνά χρησιμοποιούμενος σε ερευνητικά και κλινικά περιβάλλοντα. Ο δείκτης αυτός αξιολογεί την αδυναμία ως φυσικό φαινόμενο που περιλαμβάνει πέντε δείκτες: εξάντληση, ακούσια απώλεια βάρους, μυϊκή αδυναμία, χαμηλή φυσική δραστηριότητα και αργή ταχύτητα βάδισης. Οι κατηγορίες του δείκτη Fried περιλαμβάνουν μη αδύνατους (0 δείκτες), προ-αδύνατους (1 ή 2 δείκτες) και αδύνατους (3 ή περισσότερους δείκτες). Ένας αδύνατος άνθρωπος διατρέχει υψηλότερο κίνδυνο πτώσεων, νοσηλείας, ιδρυματοποίησης και πρόωρης θνησιμότητας. Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι η αδυναμία είναι δυναμική και αναστρέψιμη, καθιστώντας απαραίτητη την ανάπτυξη στρατηγικών για την καθυστέρηση ή την ελάφρυνση της αδυναμίας στους ηλικιωμένους.
Η σημασία της πεζοπορίας σε εξωτερικούς χώρους
Πολλές έρευνες έχουν αποδείξει ότι διάφοροι τύποι άσκησης, όπως η αντίσταση, η αερόβια άσκηση, η ισορροπία και η ευλυγισία, βελτιώνουν σημαντικά τη φυσική απόδοση και μειώνουν την αδυναμία στους ηλικιωμένους που ζουν σε κοινότητες και σε μακροχρόνιες εγκαταστάσεις φροντίδας. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η πεζοπορία και το τρέξιμο θεωρούνται οι πιο δημοφιλείς μορφές άσκησης μεταξύ του ηλικιωμένου πληθυσμού. Η πεζοπορία σε εξωτερικούς χώρους έχει αποδειχθεί ότι έχει μεγαλύτερη δυναμική στη μείωση της αδυναμίας σε σύγκριση με την πεζοπορία σε εσωτερικούς χώρους. Μια προηγούμενη μελέτη υπογράμμισε ότι η πεζοπορία Nordic σε εξωτερικούς χώρους προσφέρει μεγαλύτερα οφέλη σε σχέση με τη γενική άσκηση όσον αφορά τη μείωση της αδυναμίας, της δύναμης των κάτω άκρων και της κατάθλιψης σε αδύνατους ηλικιωμένους 70 ετών και άνω.
Η μελέτη GO-OUT, μια τυχαιοποιημένη δοκιμή δύο παράλληλων ομάδων που διεξήχθη σε τέσσερις μεγάλες καναδικές πόλεις, εξέτασε τις επιδράσεις δύο συμπεριφορικών παρεμβάσεων στην βελτίωση των αποτελεσμάτων της αδυναμίας. Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να παρακολουθήσουν ένα ημερήσιο εκπαιδευτικό εργαστήριο και ένα πρόγραμμα πεζοπορίας σε εξωτερικούς χώρους διάρκειας 10 εβδομάδων. Το πρόγραμμα περιλάμβανε δύο συνεδρίες μίας ώρας κάθε εβδομάδα, με μέγιστο αριθμό 20 συνεδριών. Οι αποστάσεις πεζοπορίας αυξάνονταν σταδιακά κάθε εβδομάδα και τονίζονταν διαφορετικές δεξιότητες πεζοπορίας. Σημαντικά δεδομένα συλλέχθηκαν σε διάφορες χρονικές περιόδους, ωστόσο, τα αποτελέσματα της αδυναμίας δεν μπορούσαν να αναλυθούν λόγω διαταραχών που προκλήθηκαν από την COVID-19.
