Η Μαρία Μπαλούτσου μιλά για τον ρόλο του απόκληρου

Η Μαρία Μπαλούτσου είναι μια ηθοποιός που δεν διστάζει να αναλάβει προκλήσεις. Από τα πρώτα της βήματα στο θέατρο μέχρι τις πιο πρόσφατες συνεργασίες της, έχει εξερευνήσει ποικιλία στυλ και μορφών, εστιάζοντας πάντα στη σωματικότητα και την αυθεντικότητα της σκηνικής παρουσίας. Σε μια συζήτηση με το CNN Greece, μοιράστηκε τις σκέψεις της σχετικά με την παράσταση No(m)sferatu και την καλλιτεχνική της πορεία.

Η καλλιτεχνική πορεία και οι προκλήσεις

Ως ιδρυτικό μέλος της ομάδας Ab Ovo και ψυχή του Bob Theatre Festival, η Μπαλούτσου έχει αφήσει το στίγμα της σε παραστάσεις που συνδυάζουν τον πειραματισμό με τον ρεαλισμό. Από το No(m)sferatu μέχρι το ScarMface, η δουλειά της είναι γεμάτη προκλήσεις και καινοτομία.

Στην πιο πρόσφατη συνεργασία της με τον Γιάννη Οικονομίδη, η Μπαλούτσου αναλαμβάνει τον ρόλο ενός σκοτεινού πλάσματος που αντιπροσωπεύει το Κακό και τον «Μεγάλο Άλλο». Όπως αναφέρει, η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να αποδώσει «την απουσία συναισθήματος», να απομακρυνθεί από τις εκφραστικές ευκολίες και να αναζητήσει νέες καλλιτεχνικές διαδρομές. Η συζήτησή μας αποκαλύπτει μια καλλιτέχνιδα που συγκινείται από τον «ρόλο του απόκληρου» και ανησυχεί για μια κοινωνία που συνεχώς αναζητά εξιλαστήρια θύματα.

Η αγάπη για το θέατρο και οι μελλοντικές προοπτικές

Παρά τις προκλήσεις της καλλιτεχνικής σκηνής, η Μπαλούτσου διατηρεί την αγάπη της για το θέατρο: «Μου αρέσει αφάνταστα πολύ να βλέπω τα μάτια των θεατών», δηλώνει με την ειλικρίνεια που την χαρακτηρίζει. Αν και στο παρελθόν την απασχολούσε η ιδέα της «μεγάλης καριέρας», σήμερα αισθάνεται πιο ελεύθερη από ποτέ, επιλέγοντας συνεργασίες που της προσφέρουν χαρά και αυθεντική εμπειρία, ανεξαρτήτως δημοσιότητας.

Με ανυπομονησία για νέες προκλήσεις, από τον κινηματογράφο μέχρι χορογραφικές συμπράξεις, η Μαρία Μπαλούτσου παραμένει ανήσυχη και γεμάτη περιέργεια. Όπως λέει με χιούμορ: «Δεν είμαι στ’ αλήθεια βαμπίρ, να πίνω αίμα – αλλά θέλω να κάνω συνεχώς καινούρια πράγματα, γιατί αυτό με κρατάει νέα».

Η παράσταση No(m)sferatu εξερευνά βαμπιρικά στοιχεία ως σύμβολο του Κακού που επιστρέφει, αναπαριστώντας τις ατέλειες και τις φοβίες της κοινωνίας. Η Μπαλούτσου εκφράζει την ανησυχία της για μια κοινωνία που αναζητά τον αποδιοπομπαίο τράγο, φορτώνοντάς του όλα τα δεινά, και για μια κοινωνία που δεν ενδιαφέρεται να είναι πραγματικά συμπεριληπτική, παρά μόνο για την εικόνα της.

Η Μαρία Μπαλούτσου αναδεικνύει έτσι τη σημασία του ρόλου του απόκληρου και τις προκλήσεις που αυτός φέρει, προσκαλώντας μας να αναλογιστούμε τις κοινωνικές μας αξίες και την πραγματικότητα γύρω μας.