Φεστιβάλ Βενετίας 2025: Απρόσμενες επιλογές και σημαντικές απουσίες
Το Φεστιβάλ Βενετίας του 2025 ολοκληρώθηκε με πολλές ανατροπές και έντονα παρασκήνια, καθώς οι αποφάσεις της κριτικής επιτροπής προκάλεσαν συζητήσεις. Στην προεδρία της επιτροπής βρέθηκε ο Αλεξάντερ Πέιν, Αμερικανός σκηνοθέτης ελληνικής καταγωγής, ο οποίος κλήθηκε να διαχειριστεί δύσκολες επιλογές, ισορροπώντας ανάμεσα σε καλλιτεχνικές αξίες και πολιτικές πιέσεις.
Οι μεγάλες βραβεύσεις
Η μεγαλύτερη έκπληξη ήρθε από τον Τζιμ Τζάρμους, ο οποίος κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα με την ταινία του «Father Mother Sister Brother». Αυτή η τριλογία εξερευνά τις ανθρώπινες σχέσεις με λιτότητα, χιούμορ και εξαιρετικές ερμηνείες, κερδίζοντας την επιτροπή με το ουμανιστικό της βλέμμα. Η ταινία αυτή δεν ήταν μόνο μια αναγνώριση της καριέρας του Τζάρμους, αλλά και μια επιβεβαίωση της αξίας του έργου του, που διαρκεί πάνω από τέσσερις δεκαετίες.
Αντίθετα, η ταινία «Φωνή της Χιντ Ρατζάμπ», η οποία αναφέρεται στη δολοφονία μιας πεντάχρονης Παλαιστίνιας από ισραηλινή επιδρομή, τιμήθηκε με τον Αργυρό Λέοντα για την Κάουθερ Μπεν Χάνια. Παρά τις προσδοκίες ότι η Χάνια θα κέρδιζε τον Χρυσό Λέοντα, η επιτροπή φάνηκε να ισορροπεί ανάμεσα στις καλλιτεχνικές αξίες και το πολιτικό βάρος της ταινίας.
Απογοητεύσεις και εκπλήξεις
Ανάμεσα στις απογοητεύσεις ήταν η νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, «Βουγονία», η οποία δεν απέσπασε καμία διάκριση σε αυτό το φεστιβάλ, κάτι που ήταν πρωτοφανές για τον σκηνοθέτη. Επίσης, η ταινία του Παρκ Τσαν Γουκ, «No Other Choice», έμεινε εκτός βραβείων, ίσως λόγω της σύγκρισης με το προηγούμενο έργο του, «Τσεκούρι» του Κώστα Γαβρά.
Στις ερμηνείες, ο Τόνι Σερβίλο κέρδισε το βραβείο ανδρικής ερμηνείας για την ταινία «La Grazia» του Πάολο Σορεντίνο, ενώ η Ζιν Ζιλέϊ εντυπωσίασε με την ερμηνεία της στο «Ο Ήλιος Ανατέλλει για Όλους εμάς», αποσπώντας το γυναικείο βραβείο. Το βραβείο σκηνοθεσίας πήγε στον Μπένι Σάφντι για το «Smashing Machine», μια ταινία που ξάφνιασε με την εσωτερικότητά της και τον χαμηλόφωνο ρυθμό της.
Με τον απολογισμό του φεστιβάλ να αφήνει μια αίσθηση έκπληξης, το Φεστιβάλ Βενετίας του 2025 απέδειξε ότι οι βραβεύσεις δεν είναι ποτέ δεδομένες. Ανάλογα με τις περιστάσεις, οι βραβεύσεις μπορεί να ανταμείβουν την καινοτομία, να τιμούν μια ολόκληρη φιλμογραφία ή να αφήνουν εκτός σημαντικά ονόματα, υπογραμμίζοντας ότι ο κινηματογράφος είναι πάντα θέμα κρίσης και προσωπικών οπτικών.
