Η σφαγή 7.000 κατοίκων στη Θεσσαλονίκη
Η 24η Αυγούστου 1185 είναι μία από τις πιο σκοτεινές ημερομηνίες στην ιστορία της Θεσσαλονίκης. Οι Νορμανδοί, υπό την ηγεσία του Γουλιέλμου Β΄, επιτέθηκαν στην πόλη με έναν στρατό που υπολογίζεται σε 80.000 άνδρες και 200 πλοία, αν και οι σύγχρονοι ιστορικοί αμφισβητούν αυτούς τους αριθμούς. Η πολιορκία άρχισε στις 15 Αυγούστου, και η ελλιπής άμυνα του Δαβίδ Κομνηνού, που περιγράφεται ως ανίκανος από τον Νικηφόρο Χωνιάτη, οδήγησε στην ταχεία πτώση της πόλης.
Η άλωση και η σφαγή
Στις 24 Αυγούστου, οι Νορμανδοί κατάφεραν να ανοίξουν ρήγμα στα ανατολικά τείχη της Θεσσαλονίκης χρησιμοποιώντας πολιορκητικές μηχανές. Παρά την ηρωική αντίσταση των πολιτών και της φρουράς, η πόλη παραδόθηκε στις φλόγες και τη λεηλασία. Ο μητροπολίτης Ευστάθιος, αυτόπτης μάρτυρας, περιγράφει τη σφαγή περίπου 7.000 κατοίκων, συμπεριλαμβανομένων ανδρών, γυναικών και παιδιών. Οι κάτοικοι σύρονταν στους δρόμους, θρηνώντας ανάμεσα σε φωτιές και κραυγές.
Οι συνέπειες της άλωσης
Η Θεσσαλονίκη υπήρξε θύμα ακραίας βίας, με τις εκκλησίες να βεβηλώνονται και τον ναό του Αγίου Δημητρίου να μετατρέπεται σε στάβλο. Χιλιάδες άνθρωποι αιχμαλωτίστηκαν, πουλήθηκαν ως δούλοι ή σφαγιάστηκαν. Αυτή η βιβλική καταστροφή θεωρήθηκε από πολλούς ως σημάδι της οργής του Θεού. Η άλωση είχε σοβαρές συνέπειες για το Βυζάντιο, με τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Α΄ Κομνηνό να εκθρονίζεται και το χάσμα μεταξύ Ορθοδόξων και Λατίνων να διευρύνεται. Η μνήμη αυτής της ημέρας παραμένει ανεξίτηλη στην ιστορική συνείδηση της πόλης.
