Η ΕΥΠ με τη συνεργασία του Μεγάρου Μαξίμου, επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ, προχωρούσαν σε «τυφλές» κρίσεις στην ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. Αυτή η πρωτοφανής διαπίστωση, για ύποπτους διαύλους μεταξύ μυστικών υπηρεσιών και μελών του πρωθυπουργικού γραφείου, την περίοδο 2016-2018, που οδηγούσαν σε υποκλοπές, φυσικές παρακολουθήσεις και εν συνεχεία στην αποστράτευση υψηλόβαθμων αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. προκύπτει από τα στοιχεία που παρουσιάζουν «ΤΑ ΝΕΑ».
Και όλα αυτά ενώ δεν υπήρχε καμία ενημέρωση του εκάστοτε υπουργού Προστασίας του Πολίτη, που είχε τότε την εποπτεία της ΕΥΠ. Μάλιστα, ο πολιτικός προϊστάμενος των μυστικών υπηρεσιών αλλά και της ΕΛ.ΑΣ. ενημερωνόταν… άνωθεν ώστε να αποπέμπει ανώτατα (και ικανά) στελέχη της ΕΛ.ΑΣ., χωρίς καν να γνωρίζει τον λόγο.
Παρά μόνο όταν, ακολούθως, τμήματα αυτών των «αόρατων» ερευνών με τις ευλογίες του Μαξίμου άρχιζαν να παρουσιάζονται, διαπίστωναν ότι ανώτατοι αξιωματικοί είχαν… εκπαραθυρωθεί με κεντρικές εντολές και παρεμβάσεις της ΕΥΠ, για ασήμαντους συνήθως λόγους. Οπως, λόγω μιας αμφιλεγόμενης στιχομυθίας για συναντήσεις με κάποια γυναίκα ή για ζητήματα που δεν είχαν σχέση με τις υπηρεσιακές ενασχολήσεις των «κρινόμενων».
Μόνο για θέματα «εγχώριας διαφθοράς»
Το 2016 και ενώ υπήρχε έξαρση του Μεταναστευτικού, το πραξικόπημα στην Τουρκία, οι επιθέσεις του ISIS στην Ευρώπη, οι μετακινήσεις τζιχαντιστών στις ευρωπαϊκές χώρες κ.λπ., η ΕΥΠ είχε εστιάσει το ενδιαφέρον της σε θέματα «εγχώριας διαφθοράς». Παρότι, μάλιστα, υπήρχαν πολλοί διαφορετικοί κρατικοί μηχανισμοί και υπηρεσίες που μπορούσαν να πραγματοποιήσουν τους σχετικούς ελέγχους και όπου θα μπορούσε να αποστείλει η ΕΥΠ τα όποια αρχικά στοιχεία ή καταγγελίες είχε.
Αντιθέτως, όμως, οι μυστικές υπηρεσίες αναλώνονταν στη συσσώρευση αποτελεσμάτων ερευνών «κλειστού» ελληνικού ενδιαφέροντος, όπως εκείνες για την αραβική επένδυση στη Ζάκυνθο ή για τις ύποπτες διασυνδέσεις πολιτικών και διπλωματών με αστυνομικούς, ιδιώτες κ.λπ., προχωρώντας εν συνεχεία σε ενημέρωση του Μαξίμου.
Ετσι, λοιπόν, ανάμεσα σε άλλα, την περίοδο 2016-2018 οι μυστικές υπηρεσίες άρχισαν μια μακρόσυρτη έρευνα, που απέφερε περίπου 120 CD με ηχογραφημένες συνομιλίες ομάδας δικηγόρων και ιδιωτών, ένας εκ των οποίων υπήρξε παλαιότερα σύμβουλος στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης και εμφανιζόταν να έχει παρασκηνιακές επαφές με δικαστικούς λειτουργούς, ακόμα και στα ανώτατα κλιμάκια της Δικαιοσύνης.
Πρόκειται για μία έρευνα, η οποία, πάρα τα «εντυπωσιακά» και πομπώδη στοιχεία που ανέδειξε, δεν κατέληξε ποτέ στις δικαστικές αίθουσες, λόγω προβλημάτων στην τεκμηρίωση ή παρατυπιών στις άρσεις απορρήτου. Ενδεικτικά, στα εν λόγω CD της ΕΥΠ φαίνεται να περιλαμβάνονταν δύο-τρεις στιχομυθίες ανώτατων αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. με ιδιώτη, για προσωπικά θέματα, χωρίς δηλαδή κανένα απτό ποινικό ενδιαφέρον.
Ενημέρωναν το Μαξίμου για τα ευρήματα
Ομως, όπως αποκαλύφθηκε εκ των υστέρων, στην πρώτη ακόμη φάση της έρευνας, στελέχη της ΕΥΠ έσπευσαν να πληροφορήσουν το Μέγαρο Μαξίμου για τα ευρήματα αυτά, που ασφαλώς δεν τεκμηρίωναν εμπλοκή των συνομιλητών σε κολάσιμες ενέργειες. Την ίδια στιγμή, η ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη δεν γνώριζε το παραμικρό για παρακολουθήσεις, ευρήματα, συμπεράσματα και άλλα, παρότι εκείνη είχε τότε, βάσει νόμου, τον… απόλυτο έλεγχο της ΕΥΠ.
Προέκυψε, συνεπώς, τότε, η ιδιόμορφη κατάσταση, το Μέγαρο Μαξίμου – που είχε παρατύπως την καθοδήγηση αλλά και την απευθείας ενημέρωση από την ΕΥΠ – να δίνει εντολές στην ηγεσία της Λεωφόρου Κατεχάκη προκειμένου να εκδιώκονται ξαφνικά σημαντικά στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. από το Σώμα, χωρίς να τους εξηγείται καν o λόγος. Και οι ρητές εντολές του Μαξίμου ακολουθούνταν πιστά, με τα στελέχη των Αρχών ασφαλείας να πηγαίνουν σπίτι τους, συνεπεία των μυστικών επαφών ΕΥΠ – Μαξίμου.
Στην καλύτερη των περιπτώσεων, η πολιτική και φυσική ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. πληροφορούνταν τις ακριβείς αιτίες των εκδιώξεων ανώτατων αξιωματικών πολλούς μήνες αργότερα. Δηλαδή, όταν οι σχετικοί φάκελοι και τα CD παραδόθηκαν από δικαστικούς σε διάφορες άσχετες υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ., μόνο για να βοηθήσουν στις… απομαγνητοφωνήσεις των δεκάδων χιλιάδων συνομιλιών που είχαν υποκλαπεί.
Οπως ήταν φυσικό, μάλιστα, το περιεχόμενο των συνομιλιών που άκουγαν πλέον και άλλα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. προκαλούσε δυσφορία, αφού σε καμιά περίπτωση δεν αποτελούσε βάσιμη αιτιολογία για τις προηγηθείσες, τελεσίδικες αποπομπές συναδέλφων τους.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΑ ΝΕΑ
