Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 102 ετών άφησε ο Τσαρλς Βίβιαν Χάουαρντ. Ήταν ο πιλότος που έλαβε μέρος στο σχέδιο της «Μεγάλης Απόδρασης» κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η κηδεία του θα τελεστεί στο Μπάνμπερι στις 30 Σεπτεμβρίου.

Ο Χάουαρντ υπηρετούσε το βρετανικό βασιλικό ναυτικό και είχε τον βαθμό του λοχαγού. Το αεροπλάνο του καταρρίφθηκε από γερμανικά πυρά το 1941 και έπεσε στα χέρια των SS, οι οποίοι τον οδήγησαν στο στρατόπεδο Stalag Luft III, που βρίσκεται στη σημερινή Πολωνία.

Τον Μάρτιο του 1944, δεκάδες κρατούμενοι με επικεφαλής τον σμηναγό της RAF Ρότζερ Μπουσέλ, του οποίου το αεροπλάνο είχε καταρριφθεί το 1940 στη Μάχη της Γαλλίας, κατάφεραν να διαφύγουν μέσα από σήραγγα που είχαν σκάψει κρυφά.

Το σχέδιό τους είχε την κωδική ονομασία η «Μεγάλη Απόδραση» και το 1963 μεταφέρθηκε στην κινηματογραφική οθόνη με πρωταγωνιστές τον Στίβ ΜακΚουίν, τον Ρίτσαρντ Ατέμπορο και τον Τσαρλς Μπρόνσον.

Η ταινία αφηγείται πως όλοι οι κρατούμενοι, εκτός από τρεις, αφού κατάφεραν να διαφύγουν έπεσαν και πάλι στα χέρια των SS και 50 από αυτούς εκτελέστηκαν.

Οι κρατούμενοι κατάφεραν χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τους Γερμανούς να σκάψουν τρεις σήραγγες, οι οποίες θα επέτρεπαν τη διαφυγή τους. Για την επιτυχία του εγχειρήματος, βοήθησαν τουλάχιστον 600 κρατούμενοι.

Τα τούνελ ανοίχτηκαν σε βάθος 9 μέτρων κάτω από την επιφάνεια του εδάφους και είχαν τα κωδικά ονόματα: Τομ, Ντικ και Χάρι. Ο Ρότζερ Μπούσελ είχε απειλήσει με βαριά τιμωρία, όποιον τολμούσε να πει έστω τη λέξη τούνελ.

Εάν οι Ναζί ανακάλυπταν είτε το ένα, είτε το άλλο θα είχαν το τρίτο για να διαφύγουν.

Για τη υποστήριξη στα τούνελ χρησιμοποίησαν περίπου 4.000 σανίδες κρεβατιών και 52 μεγάλα τραπέζια, που κατάφεραν να κλέψουν από το στρατόπεδο.

Οι Γερμανοί τελικά εντόπισαν το τούνελ Τομ και το ανατίναξαν. Το τούνελ Ντι χρειάστηκε επίσης να εγκαταλειφθεί, όμως το Χάρι ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 1944.

Ο Χάουαρντ για να αποσπάσει την προσοχή των φρουρών άρχισε να συνομιλεί με τους φύλακες χρησιμοποιώντας τα άπταιστα γερμανικά του. Έτσι το έργο των συγκρατούμενών του έγινε πιο εύκολο.

Επίσης, ο εκλιπών βοήθησε και στο σχέδιο διαφυγής το 1943. Τότε ήταν ανάμεσα στους κρατούμενους οι οποίοι πηδούσαν πάνω από ένα άλογο που κάλυπτε το σημείο μίας σήραγγας που βρισκόταν υπό κατασκευή. Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης απόδρασης τρεις άνδρες κατάφεραν να διαφύγουν επιστρέφοντας στη Μεγάλη Βρετανία.

Τρία χρόνια πριν, το 2019, όταν ο Χάουαρντ έκλεισε τα 100 του χρόνια μίλησε στο BBC για εκείνες τις ημέρες και περιέγραψε τις συνθήκες που επικρατούσαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στην «Μεγάλη Πορεία» του Ιανουαρίου του 1945. Ήταν βαρύς χειμώνας και οι Ναζί τους ανάγκασαν να μετακινηθούν προς τα δυτικά την ώρα που οι δυνάμεις του «Κόκκινου Στρατού» πλησίαζαν από τα ανατολικά.

Πέντε μήνες αργότερα ο Χάουαρντ και άλλοι αιχμάλωτοι κατάφεραν να απελευθερωθούν από τις βρετανικές δυνάμεις στο Λούμπεκ.

Μετά το τέλος του Πολέμου ο Χάουαρντ συνέχισε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον βρετανικό στρατό.