Εναλλακτικές κινηματογραφικές επιλογές για τα Χριστούγεννα

Αφήστε πίσω τους κλασικούς ύμνους της θαλπωρής και ανακαλύψτε τις πιο απρόσμενες ταινίες για τις γιορτές. Μια ομάδα δημοσιογράφων του BBC προτείνει 12 κινηματογραφικά έργα που αποτυπώνουν το πνεύμα των Χριστουγέννων με σκοτεινές, συγκινητικές ή και αλλόκοτες αφηγήσεις.

Η μαγεία του σινεμά με μια διαφορετική οπτική

Τα Χριστούγεννα στο σινεμά δεν είναι πάντα γεμάτα φώτα και χαμόγελα. Η τελευταία ταινία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ χρησιμοποιεί το χριστουγεννιάτικο σκηνικό ως ένα ειρωνικό φόντο για μια ιστορία γεμάτη επιθυμία και αποξένωση. Οι λαμπεροί φωτισμοί που πλημμυρίζουν την οθόνη λειτουργούν ως υπενθύμιση της κοινωνικής πίεσης για ευτυχία, καθώς ο ήρωας, που υποδύεται ο Τομ Κρουζ, βυθίζεται σε έναν κόσμο εμμονών και φόβου.

Μια άλλη ενδιαφέρουσα επιλογή είναι η λιγότερο γνωστή αλλά αγαπητή δημιουργία του Ρέιμοντ Μπριγκς, που παρουσιάζει έναν Άγιο Βασίλη διαφορετικό από το συνηθισμένο: γκρινιάρη και μοναχικό, με μια δόση ανθρώπινης τρυφερότητας. Η ταινία αποδομεί τον μύθο του Άγιου Βασίλη, χωρίς να χάνει τη μαγεία του.

Δράση και μελαγχολία στις γιορτές

Αν το πρώτο Die Hard προκαλεί συζητήσεις για το αν είναι χριστουγεννιάτικο, το σίκουελ του δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας. Χιόνι, αεροδρόμιο και δράση συνθέτουν μια εκρηκτική γιορτινή εμπειρία που έχει καθιερωθεί ως εναλλακτικό κλασικό. Στην αντίθετη πλευρά, μια ταινία που διαδραματίζεται σε μια παγωμένη πανεπιστημιούπολη, μας φέρνει αντιμέτωπους με τη δημιουργική και προσωπική στασιμότητα ενός καθηγητή λογοτεχνίας, προσφέροντας μια ήσυχη, υπαρξιακή αφήγηση για δεύτερες ευκαιρίες.

Σε ένα πιο σκοτεινό πλαίσιο, η ταινία του Ναγκίσα Όσιμα, που διαδραματίζεται σε στρατόπεδο αιχμαλώτων, βρίσκει χώρο για ανθρωπιά και κατανόηση, με τα Χριστούγεννα να λειτουργούν ως στάση ζωής απέναντι στη βαρβαρότητα του πολέμου.

Αναμνήσεις και χιούμορ

Το πρώτο Wallace & Gromit φέρνει τη ζεστασιά των παιδικών χριστουγεννιάτικων αναμνήσεων, αποτυπώνοντας τη χαρά της φαντασίας και της συντροφικότητας. Σε ένα οικοτροφείο που αδειάζει για τις γιορτές, τρεις μοναχικές ψυχές αναγκάζονται να περάσουν μαζί τα Χριστούγεννα, ισορροπώντας ανάμεσα στη μελαγχολία και την ελπίδα.

Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ χρησιμοποιεί τα Χριστούγεννα ως αφηγηματικό πλαίσιο για μια ιστορία πάθους και βίας, υπενθυμίζοντας ότι η ζωή συνεχίζεται ακόμα και στα πιο σκοτεινά μονοπάτια. Τέλος, η κωμωδία του Μελ Μπρουκς, που για πολλούς είναι συνώνυμο των Χριστουγέννων, μας θυμίζει ότι οι γιορτές είναι και χρόνος για γέλιο και αναρχία.