Η προγεννητική έκθεση σε ζεστές και υγρές συνθήκες επιδεινώνει την ανάπτυξη των παιδιών
Οι κίνδυνοι από τη ζέστη και την υγρασία είναι γνωστοί, ωστόσο οι επιπτώσεις τους μπορεί να είναι πιο σοβαρές απ’ ό,τι υπολογίζαμε. Μια νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science Advances από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, Σάντα Μπάρμπαρα, εξετάζει τις συνέπειες της προγεννητικής έκθεσης σε ακραίες ζεστές και υγρές συνθήκες στην υγεία των παιδιών στη Νότια Ασία.
Οι επιπτώσεις της υγρασίας στην υγεία των παιδιών
Η μελέτη διαπίστωσε ότι η υγρασία επιδεινώνει τις συνέπειες της ζέστης, κυρίως επειδή εμποδίζει τις εγκύους να δροσιστούν. Όταν οι ερευνητές υπολόγισαν την υγρασία, διαπίστωσαν ότι η επίδραση της ακραίας ζέστης στην υγεία των παιδιών τετραπλασιάστηκε. “Η έκθεση σε ζεστές και υγρές συνθήκες κατά την εγκυμοσύνη είναι επικίνδυνη για την υγεία των παιδιών και πιο επικίνδυνη από τη ζέστη μόνη της,” δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Katie McMahon, υποψήφια διδάκτωρ στην Γεωγραφία.
Υποεκτίμηση των κινδύνων
Η εστίαση μόνο στη θερμοκρασία από πολλούς ερευνητές και δημόσιους υγειονομικούς αξιωματούχους μπορεί να οδηγεί σε υποεκτίμηση των πραγματικών επιπτώσεων των ακραίων καιρικών φαινομένων. Αυτή η διαπίστωση είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, δεδομένου ότι οι συνθήκες αυτές αναμένονται να γίνουν πιο συχνές και έντονες λόγω της κλιματικής αλλαγής. Επιπλέον, πολλές από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του πλανήτη βρίσκονται σε ζεστές και υγρές περιοχές κοντά σε ποτάμια και ακτές, με τις πληθυσμιακές ομάδες να αυξάνονται ραγδαία.
Προτάσεις για παρέμβαση
Ευτυχώς, η κατανόηση αυτού του φαινομένου μπορεί να καθοδηγήσει τις παρεμβάσεις. Ακόμη και απλές ενέργειες θα μπορούσαν να έχουν σημαντικά οφέλη, σύμφωνα με τους συγγραφείς. Η υγρασία δεν κάνει μόνο τη ζέστη πιο δυσάρεστη, αλλά η αίσθηση της θερμοκρασίας έχει πραγματική βάση στη βιολογία μας. Οι άνθρωποι δροσίζονται με τον ιδρώτα, αλλά η εξάτμιση επιβραδύνεται όταν η ατμόσφαιρα είναι υγρή. “Όταν η εξάτμιση δεν μπορεί να συμβεί, τότε η δροσιστική διαδικασία δεν πραγματοποιείται,” εξήγησε η McMahon. “Όλη αυτή η θερμότητα συσσωρεύεται στο σώμα μας, προκαλώντας θερμικό άγχος.” Αυτό μπορεί να συμβεί ακόμα και σε πολύ χαμηλότερες θερμοκρασίες υπό υγρές συνθήκες.
Για να μετρηθεί η θερμική πίεση, δημιουργήθηκε η μέτρηση του υγρού-σφαιρικού θερμόμετρου (WBGT) τη δεκαετία του 1950. Αυτή η μέτρηση λαμβάνει υπόψη τέσσερις παράγοντες που επηρεάζουν την θερμική πίεση: τη θερμοκρασία του αέρα, την υγρασία, τις πηγές ακτινοβολίας και τη ροή του αέρα. Οι ερευνητές παρακολούθησαν αυτούς τους παράγοντες στη μελέτη τους.
Αναλύοντας τα δεδομένα υγείας παιδιών από τις Δημογραφικές και Υγειονομικές Έρευνες (DHS), οι ερευνητές συνέδεσαν δημογραφικά στοιχεία και έρευνες με δεδομένα θερμότητας και υγρασίας για να εντοπίσουν την προγεννητική έκθεση στη ζέστη. Χρησιμοποίησαν στατιστικά μοντέλα με προσεκτικά επιλεγμένα όρια θερμοκρασίας, υγρασίας και ανάπτυξης.
Τα αποτελέσματα είναι ανησυχητικά. Η έκθεση σε ακραία ζέστη ήταν επιβλαβής, αλλά η υγρασία έκανε τα αποτελέσματα ακόμη χειρότερα. Στην τρίτη τρίμηνο, η συνδυασμένη έκθεση σε ζέστη και υγρασία ήταν περίπου τέσσερις φορές πιο επιβλαβής από τη ζέστη μόνη της. Ένα παιδί που βίωσε μια αύξηση ενός τυπικού αποκλίνοντος σε θερμότητα και υγρασία πριν από τη γέννηση θα ήταν 13% πιο κοντό για την ηλικία του από το αναμενόμενο. Αντίθετα, μια αύξηση ενός τυπικού αποκλίνοντος σε ακραία θερμότητα μεταφράστηκε σε μείωση 1% στο ύψος για την ηλικία.
Οι έγκυες γυναίκες είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στο θερμικό άγχος για διάφορους λόγους. Το επιπλέον βάρος τις κάνει να παράγουν περισσότερη θερμότητα, ενώ οι ορμονικές αλλαγές τις καθιστούν πιο ευάλωτες στην υπερθέρμανση. Η συνδυασμένη επίδραση της υψηλής υγρασίας και της θερμότητας μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ανάπτυξη των παιδιών.
