Η μείωση υδατανθράκων, όχι λιπαρών, μπορεί να ελέγξει καλύτερα την όρεξη στις γυναίκες
Μια πρόσφατη κλινική μελέτη υποδεικνύει ότι η μείωση των υδατανθράκων, αντί των λιπαρών, μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική για τον περιορισμό των ερεθισμάτων φαγητού και της συναισθηματικής κατανάλωσης στις γυναίκες που πάσχουν από λιπόδημα.
Η σημασία της μελέτης
Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Frontiers in Nutrition, αναδεικνύει ότι οι δίαιτες χαμηλών υδατανθράκων μπορεί να προσφέρουν καλύτερα αποτελέσματα από τις δίαιτες χαμηλών λιπαρών στη βελτίωση της ηδονικής πείνας και της διατροφικής συμπεριφοράς σε γυναίκες με λιπόδημα, μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από υπερβολική συσσώρευση λίπους στα κάτω άκρα.
Τι είναι το λιπόδημα;
Το λιπόδημα είναι μια χρόνια πάθηση που επηρεάζει κυρίως τις γυναίκες και συχνά διαγιγνώσκεται λανθασμένα ως παχυσαρκία, αν και οι δύο καταστάσεις συχνά συνυπάρχουν. Συνήθως εμφανίζεται κατά τη διάρκεια ορμονικών αλλαγών, όπως είναι η εφηβεία, η εγκυμοσύνη και η εμμηνόπαυση.
Πολλοί παράγοντες συμβάλλουν στην εκδήλωση του λιποδήματος, όπως η υπερτροφία των λιποκυττάρων, η φλεγμονή και η ανεπάρκεια στη δημιουργία αιμοφόρων αγγείων. Η φλεγμονή μπορεί να επηρεάσει τους μηχανισμούς ρύθμισης της όρεξης, τροποποιώντας τις σήματα στον εγκέφαλο.
Διατροφή και ψυχολογία
Η ρύθμιση της όρεξης είναι μια πολύπλοκη διαδικασία που περιλαμβάνει τη διατήρηση της ενεργειακής ισορροπίας και τις εξωτερικές παρακινήσεις που σχετίζονται με την ηδονή. Η ηδονική πείνα είναι μια μορφή πείνας που καθοδηγείται από την ευχαρίστηση και όχι από τις φυσιολογικές ανάγκες ενέργειας. Αυτή η κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε υπερκατανάλωση τροφών που είναι ιδιαίτερα νόστιμες.
Αυξημένες καταναλωτικές συμπεριφορές, όπως η συναισθηματική κατανάλωση και η υπερφαγία, σχετίζονται με την αύξηση της πρόσληψης θερμίδων, γεγονός που ενδέχεται να αυξήσει τον κίνδυνο υπερβολικού βάρους και παχυσαρκίας.
Αποτελέσματα της μελέτης
Η τρέχουσα μελέτη επικεντρώθηκε στο πώς οι δίαιτες χαμηλών υδατανθράκων και χαμηλών λιπαρών επηρεάζουν τη ρύθμιση της όρεξης και τη διατροφική συμπεριφορά σε γυναίκες με λιπόδημα και παχυσαρκία. Στην ανάλυση συμμετείχαν 70 γυναίκες, οι οποίες χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες παρέμβασης.
Η ομάδα που ακολούθησε δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων κατανάλωνε 75 γραμμάρια υδατανθράκων ημερησίως, ενώ η ομάδα με τη δίαιτα χαμηλών λιπαρών κατανάλωνε 180 γραμμάρια υδατανθράκων και 27 γραμμάρια λιπαρών ημερησίως, για την ίδια περίοδο 8 εβδομάδων. Και οι δύο ομάδες διατηρούσαν την ίδια πρόσληψη ενέργειας και πρωτεΐνης, δηλαδή 1200 θερμίδες και 60 γραμμάρια πρωτεΐνης ημερησίως.
Η μελέτη διαπίστωσε σημαντική βελτίωση σε μία πτυχή της ηδονικής πείνας για τις συμμετέχουσες της ομάδας χαμηλών υδατανθράκων, ενώ δεν παρατηρήθηκε αντίστοιχη βελτίωση στην ομάδα χαμηλών λιπαρών. Ειδικότερα, οι συμμετέχουσες της πρώτης ομάδας ανέφεραν μείωση της συναισθηματικής κατανάλωσης, σε αντίθεση με την αύξηση της περιορισμένης κατανάλωσης στην ομάδα χαμηλών λιπαρών.
