
Μικροβιακό μεταβολίτη TMA βελτιώνει τον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Metabolism αποκαλύπτει ότι ένας μικροβιακός μεταβολίτης μπορεί να λειτουργήσει ως απροσδόκητος σύμμαχος κατά της μεταβολικής φλεγμονής. Συγκεκριμένα, ο μεταβολίτης trimethylamine (TMA) φαίνεται να επηρεάζει θετικά τον γλυκαιμικό έλεγχο, στοχεύοντας σε μια κεντρική κινάση που εμπλέκεται στην ανοσολογική αντίδραση.
Η επιδημία του διαβήτη
Ο διαβήτης, μια χρόνια μεταβολική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, έχει εξελιχθεί σε μια σοβαρή δημόσια υγειονομική κρίση παγκοσμίως. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), περίπου 529 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σήμερα με διαβήτη, με 1,6 εκατομμύρια θανάτους ετησίως να σχετίζονται με αυτή την κατάσταση. Οι ανθυγιεινές συνήθειες, όπως η κακή διατροφή και η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας, συμβάλλουν στην αυξανόμενη επίπτωση μεταβολικών ασθενειών.
Ο ρόλος της μικροβιακής κοινότητας
Η μικροβιακή κοινότητα που κατοικεί στο γαστρεντερικό σύστημα διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην πρόκληση χρόνιας, χαμηλής έντασης φλεγμονής και αντίστασης στην ινσουλίνη, που είναι βασικά χαρακτηριστικά του διαβήτη. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η αλληλεπίδραση μεταξύ των βακτηριακών λιποπολυσακχαριτών και των διαιτητικών λιπαρών οξέων ενεργοποιεί τον υποδοχέα τύπου Toll 4 (TLR4), έναν κρίσιμο πρωτεϊνικό παράγοντα του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η μελέτη και τα ευρήματα
Η παρούσα μελέτη σχεδιάστηκε για να εξερευνήσει τη μηχανιστική σύνδεση μεταξύ του TMA και της γλυκαιμικής δυσανεξίας που προκαλείται από δίαιτα πλούσια σε λιπαρά. Πραγματοποιήθηκε σε ποντίκια που τρέφονταν με δίαιτες υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, με χαμηλή ή υψηλή περιεκτικότητα σε χολίνη, προκειμένου να προκαλέσουν παχυσαρκία και γλυκαιμική δυσανεξία.
Τα αποτελέσματα της πειραματικής ανάλυσης έδειξαν ότι ο μεταβολίτης TMA μείωσε τη φλεγμονή και την αντίσταση στην ινσουλίνη που προκλήθηκε από τη δίαιτα, αναστέλλοντας την κινάση IRAK4, η οποία είναι κεντρική στην αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος. Επιπλέον, η γενετική σίγαση και η χημική αναστολή του IRAK4 οδήγησαν σε παρόμοιες βελτιώσεις στη μεταβολική και ανοσολογική λειτουργία των ποντικών.
Αξιοσημείωτο είναι ότι μια μόνο δόση TMA βελτίωσε σημαντικά την επιβίωση ποντικών με σηπτικό σοκ που προκλήθηκε από LPS. Τα ευρήματα αυτά ενισχύουν τη νέα κατανόηση του ρόλου του TMA και της στοχευόμενης κινάσης στην ανοσομεταβολική διαδικασία.
Συνολικά, η μελέτη υπογραμμίζει τη σημασία της χολίνης στη διατροφή, καθώς η χορήγηση χολίνης βελτίωσε τη φλεγμονή που προκαλείται από τη δίαιτα πλούσια σε λιπαρά. Η ανάλυση των μεταβολικών οδών που σχετίζονται με τη χολίνη αποκάλυψε ότι τα επίπεδα του κυκλοφορούντος TMA αυξήθηκαν 20 φορές στα ποντίκια που έλαβαν τη συμπλήρωση χολίνης.














