Semaglutide: Βοηθά τους ηλικιωμένους να χάσουν βάρος χωρίς άμεση απώλεια οστικής μάζας
Μια μικρή αλλά προσεκτικά παρακολουθούμενη μελέτη διάρκειας 20 εβδομάδων αποκαλύπτει ότι η semaglutide προσφέρει απώλεια βάρους σε ηλικιωμένα άτομα χωρίς άμεσες επιπτώσεις στην οστική πυκνότητα. Αυτό εγείρει νέα ερωτήματα σχετικά με τις μακροχρόνιες επιδράσεις των φαρμάκων GLP-1 στα γηρασμένα οστά.
Η σημασία της μελέτης
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Frontiers in Aging, οι ερευνητές εξέτασαν τις επιδράσεις της semaglutide, ενός αγωνιστή υποδοχέα γλυκαγόνης-όμοιου πεπτιδίου 1 (GLP-1RA), στην οστική υγεία των ηλικιωμένων. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, περίπου το 40% των ηλικιωμένων πλήττονται από παχυσαρκία, η οποία σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο διαφόρων παθήσεων. Οι ηλικιωμένοι είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι σε λειτουργική έκπτωση που σχετίζεται με την παχυσαρκία.
Προκλήσεις και ευκαιρίες
Η απώλεια βάρους μπορεί να βελτιώσει χρόνιες καταστάσεις, ωστόσο, για τους ηλικιωμένους, αυτή η διαδικασία μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες για την οστική υγεία. Έχει παρατηρηθεί ότι η απώλεια βάρους συνδέεται με χαμηλότερη οστική πυκνότητα και αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων. Τα τελευταία χρόνια, έχουν γίνει σημαντικές εξελίξεις στη διαχείριση της παχυσαρκίας, με την ανάπτυξη των GLP-1RAs, που προσφέρουν υγειονομικά οφέλη πέρα από τη διαχείριση του διαβήτη.
Προκλινικές μελέτες έχουν υποδείξει ότι αυτά τα φάρμακα μπορεί να υποστηρίξουν τη δημιουργία οστού, ενώ οι κλινικές παρατηρήσεις παρέχουν κυρίως ουδέτερα αποτελέσματα. Αυτό δείχνει την αβεβαιότητα που υπάρχει σχετικά με τις συνολικές επιδράσεις τους στο σκελετικό σύστημα.
Διαδικασία και ευρήματα
Στη συγκεκριμένη μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν την επίδραση 20 εβδομάδων χρήσης semaglutide στην οστική υγεία ηλικιωμένων ατόμων. Η μελέτη αυτή ήταν ανάλυση post hoc μιας πιλοτικής δοκιμής που διεξήχθη από τον Απρίλιο του 2023 έως τον Μάιο του 2024. Οι συμμετέχοντες ήταν ηλικίας 65 ετών και άνω με δείκτη μάζας σώματος (BMI) 27–40 kg/m² και επιλεγμένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα.
Αποκλείστηκαν άτομα με διαβήτη τύπου 1, ιστορικό καρδιοαγγειακών επεισοδίων, μειωμένη νεφρική λειτουργία ή άλλες αντενδείξεις. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: μία που έλαβε θεραπεία με semaglutide σε συνδυασμό με συμβουλές για τον τρόπο ζωής και μία που έλαβε μόνο συμβουλές για τον τρόπο ζωής. Οι συμμετέχοντες που έλαβαν semaglutide εκπαιδεύτηκαν να αυτοχορηγούνται την ένεση μία φορά την εβδομάδα, ξεκινώντας με δόση 0.25 mg και φτάνοντας στα 1 mg.
Στο τέλος της 20ης εβδομάδας, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν σάρωση διπλής ενέργειας ακτίνων Χ για να αξιολογήσουν τη σύνθεση του σώματος, ενώ συλλέχθηκαν δείγματα αίματος για να μετρηθούν δείκτες οστικής ανανέωσης. Η ανάλυση των δεδομένων έδειξε ότι η χρήση της semaglutide δεν είχε άμεσες αρνητικές επιπτώσεις στην οστική πυκνότητα.
Η μελέτη αυτή, αν και περιορισμένη σε αριθμό συμμετεχόντων, προσφέρει ελπίδες για την ασφαλή διαχείριση του βάρους στους ηλικιωμένους, χωρίς να θέτει σε κίνδυνο την οστική τους υγεία.
