Η μακροχρόνια έκθεση σε ρυπογόνο αέρα μειώνει τα οφέλη της άσκησης
Μια πρόσφατη μελέτη, που διεξήχθη από διεθνή ομάδα ερευνητών, συμπεριλαμβανομένων επιστημόνων από το University College London (UCL), αποκαλύπτει ότι η μακροχρόνια έκθεση σε τοξικό αέρα μπορεί να περιορίσει σημαντικά τα οφέλη που προσφέρει η τακτική άσκηση. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό BMC Medicine και ανάλυσε δεδομένα από περισσότερους από 1.5 εκατομμύριο ενήλικες που παρακολουθήθηκαν για πάνω από μια δεκαετία σε χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ταϊβάν, η Κίνα, η Δανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Μειωμένα οφέλη άσκησης σε περιοχές με ρύπανση
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η προστατευτική επίδραση της τακτικής άσκησης στον κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία, καθώς και από καρκίνο και καρδιοπάθειες, φάνηκε να μειώνεται για εκείνους που ζούσαν σε περιοχές με υψηλή ρύπανση. Συγκεκριμένα, η μελέτη εστίασε στα επίπεδα λεπτών σωματιδίων, γνωστά ως PM2.5, που έχουν διάμετρο μικρότερη από 2.5 μικρόμετρα. Αυτά τα σωματίδια είναι τόσο μικρά που μπορούν να εισέλθουν στους πνεύμονες και στην κυκλοφορία του αίματος.
Σημαντικά ευρήματα για την υγεία
Σύμφωνα με τη μελέτη, τα οφέλη της άσκησης μειώνονταν σημαντικά όταν τα ετήσια επίπεδα PM2.5 ήταν 25 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο (μg/m³) ή υψηλότερα. Σημειώνεται ότι σχεδόν το 46% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε περιοχές που ξεπερνούν αυτό το όριο. Ο επικεφαλής ερευνητής, καθηγητής Po-Wen Ku από το National Chung Hsing University της Ταϊβάν, δήλωσε: “Τα ευρήματά μας υπογραμμίζουν ότι η άσκηση παραμένει ωφέλιμη ακόμα και σε ρυπογόνες περιοχές, ωστόσο η βελτίωση της ποιότητας του αέρα μπορεί να ενισχύσει σημαντικά αυτά τα οφέλη για την υγεία.”
Ο καθηγητής Andrew Steptoe από το τμήμα Συμπεριφορικών Επιστημών και Υγείας του UCL, συμπλήρωσε ότι “η μελέτη μας δείχνει ότι ο τοξικός αέρας μπορεί σε κάποιο βαθμό να μπλοκάρει τα οφέλη της άσκησης, αν και δεν τα εξαλείφει εντελώς. Τα ευρήματα ενισχύουν την ανάγκη για δράσεις που θα περιορίσουν την ρύπανση, η οποία βλάπτει την υγεία μας.”
Η ομάδα των ερευνητών συνδύασε δεδομένα από επτά υπάρχουσες μελέτες, συμπεριλαμβανομένων τριών που δεν είχαν δημοσιευθεί, και διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες που ασκούνταν τουλάχιστον 2.5 ώρες την εβδομάδα είχαν 30% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου σε σύγκριση με εκείνους που δεν πληρούσαν αυτό το όριο. Ωστόσο, για εκείνους που ζούσαν σε περιοχές με υψηλή ρύπανση, αυτή η μείωση του κινδύνου περιοριζόταν στο 12-15%. Με ακόμα υψηλότερα επίπεδα ρύπανσης, άνω των 35 μg/m³, τα οφέλη της άσκησης μειώνονταν περαιτέρω, ιδιαίτερα όσον αφορά τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο.
Στην Αγγλία, τα ετήσια επίπεδα PM2.5 ήταν χαμηλότερα, γύρω στα 10 μg/m³, ωστόσο οι διακυμάνσεις και οι αιχμές ρύπανσης στις πόλεις μπορεί να ξεπερνούν τα 25 μg/m³, κυρίως κατά τους χειμερινούς μήνες. Η καθηγήτρια Paola Zaninotto από το τμήμα Επιδημιολογίας και Δημόσιας Υγείας του UCL, προειδοποίησε ότι “δεν θέλουμε να αποθαρρύνουμε τους ανθρώπους από το να ασκούνται σε εξωτερικούς χώρους. Έλεγχος της ποιότητας του αέρα και επιλογή καθαρότερων διαδρομών μπορεί να βοηθήσουν στην επίτευξη των μέγιστων οφελών από την άσκηση.”
Η μελέτη, ωστόσο, έχει περιορισμούς, καθώς διεξήχθη κυρίως σε χώρες υψηλού εισοδήματος, γεγονός που μπορεί να περιορίσει την εφαρμογή των ευρημάτων σε χώρες χαμηλού εισοδήματος, όπου η ρύπανση συχνά ξεπερνά τα 50 μg/m³. Επίσης, έλλειπαν δεδομένα σχετικά με την ποιότητα του εσωτερικού αέρα και τις διατροφικές συνήθειες των συμμετεχόντων.
