Μειωμένη απώλεια αίματος και καλύτερη ανάρρωση από ίκτερο με λαπαροσκοπική χειρουργική σε νεογέννητα
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ναγκόγια, σε συνεργασία με άλλους επιστήμονες, διαπίστωσαν ότι η ελάχιστα επεμβατική λαπαροσκοπική χειρουργική όχι μόνο μειώνει την απώλεια αίματος, αλλά και βελτιώνει την ανάρρωση από ίκτερο σε νεογέννητα με χολική ατρεσία, συγκριτικά με την παραδοσιακή ανοιχτή χειρουργική. Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Hepatobiliary Surgery and Nutrition, αποκαλύπτει επίσης ότι η χορήγηση υψηλών δόσεων στεροειδών μετά τη χειρουργική επέμβαση δεν οδηγεί απαραίτητα σε καλύτερα αποτελέσματα.
Τι είναι η χολική ατρεσία;
Η χολική ατρεσία είναι μια σοβαρή κατάσταση του ήπατος που πλήττει 1 στα 15.000 νεογέννητα και αποτελεί την κύρια αιτία μεταμοσχεύσεων ήπατος στα παιδιά. Η κατάσταση αυτή συμβαίνει όταν οι χοληφόροι αγωγοί είναι μπλοκαρισμένοι ή δεν αναπτύσσονται σωστά, γεγονός που εμποδίζει τη λειτουργία του ήπατος και οδηγεί σε προοδευτική βλάβη. Οι αιτίες αυτού του μπλοκαρίσματος παραμένουν άγνωστες και η χειρουργική επέμβαση συνήθως πραγματοποιείται εντός των πρώτων δύο έως τριών μηνών από τη γέννηση, όταν διαγιγνώσκεται η κατάσταση.
Η σύγκριση των μεθόδων χειρουργικής
Η παραδοσιακή χειρουργική περιλαμβάνει μια μεγάλη κοιλιακή τομή για άμεση πρόσβαση και έχει αποδειχθεί ότι είναι η τυπική θεραπεία για δεκαετίες. Αντίθετα, η νεότερη λαπαροσκοπική μέθοδος χρησιμοποιεί πολλές μικρές τομές και μια μικρή κάμερα για να καθοδηγήσει τη διαδικασία, προσφέροντας πλεονεκτήματα όπως λιγότερη βλάβη στους ιστούς και μικρότερες τομές. Και οι δύο μέθοδοι δημιουργούν νέες οδούς για τη ροή της χολής από το ήπαρ όταν οι χοληφόροι αγωγοί είναι μπλοκαρισμένοι από τη χολική ατρεσία.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 356 παιδιά που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση σε ηλικία περίπου δύο μηνών, παρακολουθώντας τα αποτελέσματα για μια μέση διάρκεια 13 ετών. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η λαπαροσκοπική χειρουργική μείωσε την απώλεια αίματος κατά 68%. Επιπλέον, το 81% των ασθενών παρουσίασε βελτίωση στα συμπτώματα του ίκτερου μετά τη λαπαροσκοπική επέμβαση, σε σύγκριση με το 64% που υποβλήθηκαν σε ανοιχτή χειρουργική.
Συμπεράσματα και προοπτικές
Η ανάρρωση από τον ίκτερο, που χαρακτηρίζεται από την κίτρινη χρώση του δέρματος και των ματιών, οφείλεται στη συσσώρευση της χολερυθρίνης, ενός αποβλήτου που το ήπαρ κανονικά απομακρύνει από το σώμα. Οι ασθενείς που δεν ανάρρωσαν από τον ίκτερο μετά τη χειρουργική επέμβαση συχνά έλαβαν επιπλέον θεραπεία με στεροειδή, με αποτέλεσμα υψηλότερες δόσεις για τα παιδιά που δεν ανταποκρίνονταν καλά στη θεραπεία. Από τα δεδομένα που συλλέχθηκαν τα τελευταία 22 χρόνια, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που έλαβαν θεραπεία με στεροειδή μετά τη χειρουργική επέμβαση, σε δόσεις άνω των 90 mg/kg, είχαν 70% περισσότερες πιθανότητες να χρειαστούν μεταμόσχευση ήπατος.
Παρά το γεγονός ότι η λαπαροσκοπική χειρουργική διαρκεί περίπου μία ώρα περισσότερο, οι νοσηλείες και η μακροχρόνια επιβίωση του ήπατος παρέμειναν οι ίδιες και για τις δύο μεθόδους. Αυτή η μελέτη αποτελεί την πιο λεπτομερή μακροχρόνια ανάλυση των χειρουργικών μεθόδων για αυτήν την ασθένεια και επιβεβαιώνει ότι οι ασθενείς αποκομίζουν τα οφέλη της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής, όπως η λιγότερη απώλεια αίματος, η καλύτερη αποκατάσταση από τον ίκτερο και οι μικρότερες τομές, χωρίς να θυσιάζουν τα ποσοστά επιτυχίας.
