Η αυτοκριτική Τσίπρα: Χαμένες ευκαιρίες και διδάγματα του 2019
Η «Ιθάκη» του Αλέξη Τσίπρα έχει ήδη προκαλέσει έντονες αντιδράσεις και συζητήσεις, και αναμένεται να συνεχίσει να το κάνει. Στις τελευταίες 200 σελίδες του βιβλίου, ο πρώην πρωθυπουργός εστιάζει στο κεφάλαιο «Χαμένη Ευκαιρία», αναλύοντας τα χρόνια που πέρασε στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Η παραδοχή και η θεσμική παράδοση
Ο Τσίπρας αναφέρεται στην παράδοση της εξουσίας στον Κυριάκο Μητσοτάκη, τονίζοντας τη σημασία του θεσμικού τρόπου που αυτή πραγματοποιήθηκε, σε αντίθεση με τον «τρόπο Σαμαρά». Εντούτοις, η απουσία του απερχόμενου πρωθυπουργού κατά την ανάληψη των καθηκόντων του τον έχει ενοχλήσει, κάτι που τον οδηγεί να υπερτονίζει τη δική του θεσμική συμπεριφορά.
Αφού μετακόμισε από την Ηρώδου Αττικού στην Κουμουνδούρου, θα περίμενε κανείς να διαβάσει μια ειλικρινή αυτοκριτική για τα λάθη του παρελθόντος. Στο βιβλίο του, αναφέρει ότι επιχείρησε να ανασυγκροτήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, με σκοπό να επανέλθει στο προσκήνιο. Ωστόσο, φαίνεται πως δεν του πέρασε από το μυαλό ότι αν παραδεχόταν τα λάθη του νωρίτερα, θα μπορούσε να διατηρήσει μια πιο θετική εικόνα στη συνείδηση των πολιτών.
Παγίδες και παρανοήσεις
Ο πρώην πρωθυπουργός φαίνεται να έχει πέσει στην παγίδα πολλών προκατόχων του, πιστεύοντας ότι κατέχει τη μοναδική αλήθεια και ότι οι γύρω του είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για τα προβλήματα. Ακόμα και η πανδημία, όπως αναφέρει, παρουσιάζεται ως μια κακιά κατάρα που έπληξε μόνο την Κουμουνδούρου, αγνοώντας τις αντικειμενικές συνθήκες που επικρατούσαν.
Ο Τσίπρας αναγνωρίζει ότι η πανδημία ανέστειλε την πολιτική καθημερινότητα, αλλά επιμένει να αγνοεί τις προκλήσεις που αυτή έφερε. Η κυβέρνηση, σύμφωνα με τον ίδιο, είχε όλες τις πρωτοβουλίες, ενώ η αντιπολίτευση βρέθηκε σε καθεστώς εγκλεισμού.
Η ανάγκη για ηρεμία
Ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ ανακόπτεται βίαια, και ο Τσίπρας διαπιστώνει ότι ο κόσμος επιθυμεί ηρεμία και αυτοσυγκράτηση. Αυτή η παρατήρηση έρχεται σε αντίθεση με την τοξικότητα και τον διχασμό που χαρακτήριζαν την πολιτική του κόμματος, όπως ο ίδιος είχε δηλώσει στο παρελθόν.
Στο βιβλίο του, αναζητά τις αιτίες που οδήγησαν τον κόσμο να απομακρυνθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, επισημαίνοντας την κρυφή γοητεία της εξουσίας, τον πολιτικό επαγγελματισμό και την προπαγάνδα των αντιπάλων του. Ωστόσο, φαίνεται ότι και πάλι υποτιμά τις μικρές καθημερινές προκλήσεις που επηρεάζουν την εικόνα του κόμματος.
«Στάθηκα όρθιος, με λάθη ναι, αλλά όρθιος», γράφει, αναγνωρίζοντας τις διεθνείς πιέσεις και τις κρίσεις που αντιμετώπισε. Ωστόσο, η ειρωνεία της πολιτικής είναι ότι οι μικρές φθορές μπορούν να έχουν μεγαλύτερη σημασία από τις μεγάλες μάχες.
